Αγγίζεις θάλασσα Ανάσα, θέα της μονάδας, προλογίζοντας, δες το ηλιοβασίλεμα, στα όρια σου σχολιάζει, μια όμορφη ματιά στο δυτικό αγιάζι, μαζί της έλξης η ανατολή… ορίζοντας. – Αγγίζεις θάλασσα, κρυφά κορμιά ν’ αγγίζεις, καθώς ανοίγουνε στον κόσμο τα […]

Τα παιδιά   Τα παιδιά… μιας κόρης γέννα, βιώνουν μέσα στη σελήνη, στις παγίδες αηδιασμένα, στην ισχυρογνωμοσύνη, τριγυρίζουν τρομαγμένα, μέχρι σήμερα καμίνι, των συγκρούσεων το κτήνος, των λευκών σας ο μπαμπουίνος. – Λέγεται ο αναρμόδιος, στις ελευθεροφροσύνες, σαν […]

Του Αλγκόλ το σκιάδι   Ήμουν πάρσιμο σαν χάση, του Αλγκόλ το σκιάδι, χώμα, λαμπυρίδα ν’ ανταριάσει, το κρυφό σου καινοτόμα, και το πρόσωπο θα φτάσει, ένα σύνολο στο σώμα, για να λάμπει σαν τη φλόγα, την πολλή […]

Οι εκστάσεις στο φόρουμ   Πάνω στην κόλλα της καθημερινότητας, ν’ απλώνεσαι στα βράδια της ομοιότητας, μόλις μια γραμμή κινείται για τον άλλο όροφο, στα μεγέθη της Δευτέρας, κινείται για τον πολυώροφο, κι εγώ να διαδέχομαι τη νυχτωδία […]

Ευτυχισμένος βηματισμός   Αναπόφευκτη, στην ευτυχία η θλίψη, με τη θλίψη, σαν να μην ακούς τη συνέχεια, τι σου λείπει, δεν ξέρεις ποτέ στην ανέχεια, καταρρίψεις στις γνώμες τους, να τις συντρίψει. – Ευτυχείς… σαν υπάρχουν λες οι […]

Μια μαντινάδα όμορφη…   Μιλούσε ακατάπαυστα μια πλειάδα… στιχουργών μας, μια μαντινάδα όμορφη στην κάβα… μουσουργών μας. Να χαίρομαι σε κάθε της αυγής μελάνι κράμα, με σκηνικό που λάμπει ξέσκεπο αιθέρα βάμμα. Κουρελιασμένος ο ναρκισσισμός που νεροβράζουν, πως […]

Τα πρότυπα μου αλλάξανε     Τα πρότυπα μου αλλάξανε και τράβηξα νυστέρι, όλα τα είδα μα ποτέ δεν έγινα σαν το δικό σου το τεφτέρι, το ρετουσάρισμα στο τέλος της ημέρας, γιατί δούλευε αδιάκοπα ο δικός μας […]

Το απέραντο σώμα σου     Για να δηλώνει ανεπάρκεια… θα σημάνει η νοσταλγία, που σε άλλα χέρια καθυστερεί, και στα μακάρια βράδια θα χαθεί, και να ζητάνε πακέτα οι στιγμές με ό,τι θέλουν στις αμμουδιές. – Εκτός […]

Γέμιζε τη ζωγραφιά με το σκοτάδι…     Έπαιξε μπροστά μου την τελευταία χάρη, στις τρεις το πρωί έναν άνθρωπο, μετά από τον χωρισμό γίνεται κάτι περίεργο, να μπαίνει το βράδυ στο μικρό μωσαϊκό, να γυρίζει πάλι και […]

Τα κοράλλια   Τα κοράλλια τώρα ξένα, αναχώρησαν για πόλεις, στους αιθέρες βυθισμένα, ανθοφόρες λουτροπόλεις, αναδύονται γδυμένα, άμεσα στις ακροπόλεις, σαν τα σιντριβάνια κάνουν, όνειρο ν’ απολαμβάνουν. – Η αγάπη στο ντουλάπι, της απάτης θα ‘ναι πλάνη, να […]