Αγγίζεις θάλασσα Ανάσα, θέα της μονάδας, προλογίζοντας, δες το ηλιοβασίλεμα, στα όρια σου σχολιάζει, μια όμορφη ματιά στο δυτικό αγιάζι, μαζί της έλξης η ανατολή… ορίζοντας. – Αγγίζεις θάλασσα, κρυφά κορμιά ν’ αγγίζεις, καθώς ανοίγουνε στον κόσμο τα […]

Τα παιδιά   Τα παιδιά… μιας κόρης γέννα, βιώνουν μέσα στη σελήνη, στις παγίδες αηδιασμένα, στην ισχυρογνωμοσύνη, τριγυρίζουν τρομαγμένα, μέχρι σήμερα καμίνι, των συγκρούσεων το κτήνος, των λευκών σας ο μπαμπουίνος. – Λέγεται ο αναρμόδιος, στις ελευθεροφροσύνες, σαν […]

Του Αλγκόλ το σκιάδι   Ήμουν πάρσιμο σαν χάση, του Αλγκόλ το σκιάδι, χώμα, λαμπυρίδα ν’ ανταριάσει, το κρυφό σου καινοτόμα, και το πρόσωπο θα φτάσει, ένα σύνολο στο σώμα, για να λάμπει σαν τη φλόγα, την πολλή […]

Οι εκστάσεις στο φόρουμ   Πάνω στην κόλλα της καθημερινότητας, ν’ απλώνεσαι στα βράδια της ομοιότητας, μόλις μια γραμμή κινείται για τον άλλο όροφο, στα μεγέθη της Δευτέρας, κινείται για τον πολυώροφο, κι εγώ να διαδέχομαι τη νυχτωδία […]

Ευτυχισμένος βηματισμός   Αναπόφευκτη, στην ευτυχία η θλίψη, με τη θλίψη, σαν να μην ακούς τη συνέχεια, τι σου λείπει, δεν ξέρεις ποτέ στην ανέχεια, καταρρίψεις στις γνώμες τους, να τις συντρίψει. – Ευτυχείς… σαν υπάρχουν λες οι […]