Η γαία δαμάζει     Έτρεχα πλάι στα ρυάκια κρυφοκοιτάζοντας εσένα έψαχνα ρωτώντας μικρά εξοχικά έψαχνες ποιος σε ακολουθά έψαχνες ποιος σε αγαπά Έτρεχα μες στο ποτάμι βρεγμένος, μουδιασμένος και με πήρε μαζί του με ξέβρασε μπροστά σου […]

Και προέβης μέχρι νεοτέρας     Και προέβης μέχρι νεοτέρας, για ν’ αγαπηθούν, στα ολάκερα προσκήνια ν’ απλοποιούν το κοσμικό, για να μην ακούγονται σαν ράκη μόνο ν’ ασπαστούν, για να επακολουθήσει όμως το ανεκτικό, δίχως το ασφυκτικό […]

Στα ευέλικτα στενάκια     Στο οπισθόφυλλο η αφιέρωση σου, συγκινεί τα σωθικά… το υπόμνημα σου, ο τελεστής θα ‘ναι διαθέσιμος, στο δυναμικό πάντα ο εκτελέσιμος, πηγαίος κώδικας στα χείλη λάξευμα, η σύνοδος στο άκρατο άθροισμα. Στα ευέλικτα […]

Στη δική τους εγγραφή     Εχθές είδα έναν εφιάλτη τα κεφάλαια του γύψου στο περιβόλι να φιλούν του γαμψού ψυχοβγάλτη Και ο αλέκτορας το χατίρι στην παλιοζωή να κάνει ριγμένη στης ζωής τον βάλτο να μη γίνεται […]

Της ικμάδας αποκάλυψη     Αντιλαμβανόντουσαν το διάγραμμα σου φτάνοντας, να δημιουργεί καμπές ο σύσκιος παριστάνοντας, και περνώντας για το εσωτερικό πλανεύεις, και περνώντας άναψες το νύγμα να χαϊδεύεις, και περνώντας σβήνεις σκιές, τις σκιές στα πρόσωπα, και […]

Σαν σκιάχτρο, κάνεις την πυξίδα     Χάσαμε τον προσανατολισμό μας στην στροφή σαν σκιάχτρο τα χέρια σου να θέτεις σαν γυρίζεις σαν κάνεις την πυξίδα, τον διαβάτη κι αρμενίζεις, χάσαμε τον προσανατολισμό μας στην στροφή.   Πυξίδα […]