Μια μαντινάδα όμορφη…   Μιλούσε ακατάπαυστα μια πλειάδα… στιχουργών μας, μια μαντινάδα όμορφη στην κάβα… μουσουργών μας. Να χαίρομαι σε κάθε της αυγής μελάνι κράμα, με σκηνικό που λάμπει ξέσκεπο αιθέρα βάμμα. Κουρελιασμένος ο ναρκισσισμός που νεροβράζουν, πως […]

Τα πρότυπα μου αλλάξανε     Τα πρότυπα μου αλλάξανε και τράβηξα νυστέρι, όλα τα είδα μα ποτέ δεν έγινα σαν το δικό σου το τεφτέρι, το ρετουσάρισμα στο τέλος της ημέρας, γιατί δούλευε αδιάκοπα ο δικός μας […]

Το απέραντο σώμα σου     Για να δηλώνει ανεπάρκεια… θα σημάνει η νοσταλγία, που σε άλλα χέρια καθυστερεί, και στα μακάρια βράδια θα χαθεί, και να ζητάνε πακέτα οι στιγμές με ό,τι θέλουν στις αμμουδιές. – Εκτός […]

Γέμιζε τη ζωγραφιά με το σκοτάδι…     Έπαιξε μπροστά μου την τελευταία χάρη, στις τρεις το πρωί έναν άνθρωπο, μετά από τον χωρισμό γίνεται κάτι περίεργο, να μπαίνει το βράδυ στο μικρό μωσαϊκό, να γυρίζει πάλι και […]

Τα κοράλλια   Τα κοράλλια τώρα ξένα, αναχώρησαν για πόλεις, στους αιθέρες βυθισμένα, ανθοφόρες λουτροπόλεις, αναδύονται γδυμένα, άμεσα στις ακροπόλεις, σαν τα σιντριβάνια κάνουν, όνειρο ν’ απολαμβάνουν. – Η αγάπη στο ντουλάπι, της απάτης θα ‘ναι πλάνη, να […]

Κύριε Αίολε     Μίλαγες γι’ αυτό το λιθαράκι πως ανήκει μες στους νικητές… εδώ τους κάνεις να γελάσουν. Κύριε Αίολε, διατηρητέε στο μανίκι, ίδιο κι απαράλλακτο, για να σε διαπεράσουν, μόνο, για να νιώθεις την αφαίμαξη ζαλίκι, […]