Γεια σου   Βάλε μου ακόμα ένα διπλό θα πιω και για τους δυο μας, εγώ και ‘κείνη κόψαμε στα δυο τον εαυτό μας.   Ήρθανε όλα τόσο απλά λες κι ήτανε παιχνίδι, μόνο ένα “γεια σου”, […]

Γδύνεις γαληνές της αισχύνης   (Σωτήρης Τσατταλιός)   Τα συνειρμικά ελαττώματα απορριπτέα, στη μεθοδολογία τους η ανακολουθία, εφόσον δε θα ‘ναι στην αρεσιά σου, τότε να μεταβάλεις στα καινοτόμα σου, και οι αιχμηρές σφύζουσες στιγμές, οι στίξεις αντιστίξεις […]

Η γαία δαμάζει     Έτρεχα πλάι στα ρυάκια κρυφοκοιτάζοντας εσένα έψαχνα ρωτώντας μικρά εξοχικά έψαχνες ποιος σε ακολουθά έψαχνες ποιος σε αγαπά Έτρεχα μες στο ποτάμι βρεγμένος, μουδιασμένος και με πήρε μαζί του με ξέβρασε μπροστά σου […]

Και προέβης μέχρι νεοτέρας     Και προέβης μέχρι νεοτέρας, για ν’ αγαπηθούν, στα ολάκερα προσκήνια ν’ απλοποιούν το κοσμικό, για να μην ακούγονται σαν ράκη μόνο ν’ ασπαστούν, για να επακολουθήσει όμως το ανεκτικό, δίχως το ασφυκτικό […]

Στα ευέλικτα στενάκια     Στο οπισθόφυλλο η αφιέρωση σου, συγκινεί τα σωθικά… το υπόμνημα σου, ο τελεστής θα ‘ναι διαθέσιμος, στο δυναμικό πάντα ο εκτελέσιμος, πηγαίος κώδικας στα χείλη λάξευμα, η σύνοδος στο άκρατο άθροισμα. Στα ευέλικτα […]

Στη δική τους εγγραφή     Εχθές είδα έναν εφιάλτη τα κεφάλαια του γύψου στο περιβόλι να φιλούν του γαμψού ψυχοβγάλτη Και ο αλέκτορας το χατίρι στην παλιοζωή να κάνει ριγμένη στης ζωής τον βάλτο να μη γίνεται […]

Της ικμάδας αποκάλυψη     Αντιλαμβανόντουσαν το διάγραμμα σου φτάνοντας, να δημιουργεί καμπές ο σύσκιος παριστάνοντας, και περνώντας για το εσωτερικό πλανεύεις, και περνώντας άναψες το νύγμα να χαϊδεύεις, και περνώντας σβήνεις σκιές, τις σκιές στα πρόσωπα, και […]