Antifa of liberalism… Των εργατικών τάξεων, η Ημέρα της Εργασίας, η 1η Μαΐου, και η Εργατική Πρωτομαγιά

 

Άρθρο του Σωτήρη Τσατταλιού

 

 

 

Έγινε η ψυχή μας το ανύπαρκτο ήθος, μες στης ζωής μας τα χίλια κομμάτια, θα ‘ναι για να διαλέξουν οι περαστικοί το δικό τους κομμάτι μες στους απόμακρους φοβισμένους καιρούς. Έτσι, υπάρχουμε με αυτήν την αιτία των έντρομων, σαν τις κινητές απρόσωπες υπεραγορές, μπας και θα μας πάρουν έστω ένα απρόσωπο κομμάτι που θα τους συναρμόζει, και να έρθουμε για λίγο πιο κοντά. Παραπάνω δεν έχει, δεν έχει γιατί τώρα μας αρρωσταίνουν οι πεζοδρομιακοί δεσμοί, οι συναναστροφές, οι επικοινωνίες, και όλα αυτά τα θέματα που βλέπουμε. Έτσι θα ζούμε από εδώ και πέρα -με τα ξαφνικά σκηνικά των καλλιτεχνών για τον ρεαλισμό- γι’ αυτό και εγώ πέταξα όλα τα θέματα κάτω, και θα προσπαθώ πάντοτε να βρίσκω τις καλές μεριές, για φαντάσου την καλή μεριά τώρα, για φαντάσου μόνο αυτή με τα στραβά της.

Έτσι μες στους δρόμους, στους δρόμους της αγοράς θα βλέπεις εμάς, άλλους σαν λούνα παρκ και πολυκαταστήματα μες στους ψύλλους του δυσεπίλυτου ονείρου, βλέποντας κάποια κοινωνία να μακρηγορεί στον κόσμο που τρέχει αδιάφορα για πολλά πράγματα, κοιτάζοντας τα δικά του τα θέματα. Έτσι ήσουν και έτσι είσαι τώρα εσύ ή εγώ τα πρωινά από τη δουλειά, έτσι είσαι τώρα για την οικογένεια δίχως τον χρόνο να την αναγαλλιάσεις μαζί με τα βραδινά, μέχρι να μεγαλώσουν τα κουτσούβελα να καλύψεις τα οικονομικά. Έτσι είναι η ζωή στην Ελλάδα, με όλες τις όμοιες χώρες τους εδώ και χρόνια, εκτός αν πας στα μαύρα κόκαλα τους, σαν τα ζάρια οι νόμοι του δικαίου, τ’ απαγορευμένα που πάντοτε θα ‘ναι τα επιτρεπτά μες στα οικονομικά τ’ ανάσκητα, για να σας κάνουν τους ίδιους στις προσεγγίσεις, οπωσδήποτε, έχοντας πάντοτε κλειστό το στόμα. Πόσοι ξύπνιοι ή καμπόσοι θα το κατορθώσουν, όμως οι υπόλοιποι πρέπει να προσέξουν, δουλεύοντας και πληρώνοντας τ’ ανάσκητα, σαν τ’ ανεξέλεγκτα έργα της ποιότητας τους, που στην πορεία έμειναν στο ήμισυ των φαγωμένων. Όπως πιάστηκαν οι συνταξιούχοι δίχως τα χρόνια τους, οι ανάπηροι δίχως την αναπηρία, βασανίζοντας τους συνταξιούχους και τους ανάπηρους. Για να πιάσει δουλειά ο κόσμος τότε, έπρεπε να είναι του κόμματος, τα πράσινα παιδιά ή τα μπλε παιδιά, όλα για την παράνομη εξαγορά της ψηφοφορίας… να πληρώνει ο μισός κόσμος το ήμισυ σαν τους βαρεμένους, και πολλά άλλα, και πάει λέγοντας. Δε φοβούνται αυτοί, κρατάνε τα υδάτινα όπλα, για την κατακράτηση των υγρών, νοιάζονται μόνο για το κεφάλαιο στη χρηματιστηριακή ταμπέλα του νομίσματος όπως και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι μισοί ή και οι περισσότεροι δε βλέπουν, δε νοιάζονται καθόλου για τους μισθούς του κόσμου.

Όπως είπε ο Herbert Spencer:

“The belief, not only of the socialists but also of those so-called Liberals who are diligently preparing the way for them, is that by due skill an ill-working humanity

may be framed into well-working institutions. It is a delusion. The defective natures of citizens will show themselves in the bad acting of whatever social structure they are arranged into. There is no political alchemy by which you can get golden conduct out of leaden instincts.”

—  Herbert Spencer, The Man Versus the State; The Coming Slavery

Μετάφραση – “Η πεποίθηση, όχι μόνο των σοσιαλιστών αλλά και εκείνων των αποκαλούμενων φιλελεύθερων που τους προετοιμάζουν επιμελώς τον δρόμο, είναι ότι με τη δέουσα δεξιότητα μια κακή ανθρωπότητα μπορεί να πλαισιωθεί σε θεσμούς που λειτουργούν καλά. Είναι αυταπάτη. Οι ελαττωματικές φύσεις των πολιτών θα φανούν στην κακή συμπεριφορά όποιας κοινωνικής δομής και αν είναι διατεταγμένοι.”

—  Herbert Spencer, The Man Versus the State; Η Ερχόμενη Σκλαβιά

Μετά φτάνουν τα σκάνδαλα από τις κυβερνήσεις… ΠΑΣΟΚ, “Σκάνδαλο Κοσκωτά”, “Σκάνδαλο Κατάργκεϊτ”, “Σκάνδαλο Siemens στην Ελλάδα” και Τάσος Μαντέλης – ξέπλυμα του μαύρου χρήματος και της ψευδούς υποβολής πόθεν έσχες, Χρήστος Πάχτας – “Σκάνδαλο Μεταλλείων Κασσάνδρας 2003”, “Λίστα Λαγκάρντ”, “Ελληνικό χρηματιστηριακό κραχ του 1999”. Σκάνδαλο… το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι – Νίκος Αθανασόπουλος, Άκης Τσοχατζόπουλος, Θεοφάνης Τόμπρας για πιστόλι, ένοπλοι σωματοφύλακες και τηλεφωνικές υποκλοπές, ήταν και ως αστυνομικός (Αστυνομία Πόλεων) μετά με τις κατηγορίες ο Μένιος Κουτσόγιωργας, Θανάσης Πώποτας, Χρήστος Παπαδόπουλος – “Εταιρεία δολοφόνων” και πολλά άλλα “στα μεγάλα σκάνδαλα… ΠΑΣΟΚ”.

(Revolutionary Organization 17 November ή Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη: Ωστόσο, μετά τη σύλληψη των μελών της, η μόνη σχέση ανάμεσα της οργάνωσης και του ΠΑΣΟΚ, ήταν ότι παλιά ο Δημήτρης Κουφοντίνας ήταν μέλος της ΠΑΜΚ και της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά στο κύμα των δολοφονιών και των απαγωγών της οργάνωσης.

Βαρδής Βαρδινογιάννης: Που λόγω της αντιστασιακής του δράσης, εξορίστηκε στην Αμοργό. Τον Νοέμβριο του 1990 πραγματοποιήθηκε η επίθεση εναντίον του, από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, σώθηκε λόγω του θωρακισμού του αυτοκινήτου. Ο ίδιος, στη συνομιλία που είχε με τον φίλο του… Αντώνης Λιβάνης (τότε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου) είπε ψύχραιμα: «… σούταρε πέναλτι ο Σαραβάκος και βρήκε το δοκάρι …».)

Τα σκάνδαλα από τις κυβερνήσεις… Ν.Δ. “Δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα”, Αριστοτέλης Παυλίδης – Καταγγελίες Μανούση, Γιάννης Αγγέλου – “Υπόθεση Μονής Βατοπεδίου”, Πέτρος Δούκας – “Υπόθεση δομημένων ομολόγων στην Ελλάδα”, στις κατηγορίες ο Γιώργος Αλογοσκούφης, Μιχάλης Λιάπης, “Σκάνδαλο υποκλοπών επί κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη”, το αυθαίρετο του Σουφλιά, αναψυκτήριο ο… Μαγγίνας, η τρομοκρατία παλιά μαζί η αλλαγή και ο άγνωστος Φρέντι Μπελέρης, και πολλά άλλα “στα μεγάλα σκάνδαλα… Νέα Δημοκρατία.”

Στα τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ή (Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) δηλώνοντας ν’ αρχίζει να μοιάζει στο πράσινο είδωλο του… ΠΑΣΟΚ, όπως ο Νίκος Παππάς (βουλευτής) – η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, οι καταγγελίες του Καμμένου για Σόρος, η υπόθεση Πετσίτη. Υπόθεση για τον σάλο από τον Γιάννη Πανούση, για Πάνο Λάμπρου, και Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, όμως τρία χρόνια με αναστολή στην πολύτεκνη (πολύτεκνη) καθαρίστρια για την πλαστή ημερομηνία στο απολυτήριο του δημοτικού, έχει πολλά παιδιά… στην κατάσταση που μας έφεραν, είπε πως δεν είχε άλλη επιλογή, για να μεγαλώσει τα παιδιά της, γιατί εμείς μεγαλώσαμε άλλα… και πολλά άλλα “στα μεγάλα σκάνδαλα… ΣΥΡΙΖΑ”.

Και διαβάζεις από άλλους πια για την “αριστερή βία” και άλλων, μετά από ιστοσελίδες, από ιστοσελίδες των εφημερίδων, και τις εφημερίδες…

Η δημοσίευση για τα θύματα της Marfin που σαρώνει το διαδίκτυο – Εικόνες

(Εμπρησμός της τράπεζας Marfin)

ΣΥΡΙΖΑ – Υπέρ του εθνικισμού και της «αριστερής» βίας

Τόσκας: «Σοβαρές ενδείξεις» φωτογραφίζουν τη Χρυσή Αυγή

Ταυτοποιήθηκαν οι δράστες της επίθεσης στον Κουμουτσάκο

(Συλλαλητήρια για τη Μακεδονία (2018 – 2019)

Τόσκας κατά Ν.Δ.: «Δεν μπορούν να μιλούν όσοι μέχρι χθες συνομιλούσαν με φασίστες»

Ο Νίκος Τόσκας θέλει στον ΣΥΡΙΖΑ δεξιούς και εθνικιστές!

Ο Τόσκας παραδέχθηκε ότι τα ΜΑΤ άσκησαν υπερβολική βία στα χτεσινά επεισόδια στο άγαλμα του Τρούμαν

Τόσκας: Δύο διμοιρίες των ΜΑΤ από την Αθήνα στη Λέσβο

Δημήτρης Καμπουράκης: Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι οι αντισυστημικοί ακροδεξιοί ψήφοι θα πάνε προς τη δική του κάλπη

Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ψαρεύει στα «θολά νερά» της ακροδεξιάς

Η ακροδεξιά τού ΣΥΡΙΖΑ

(Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ)

Στο κόμμα των ΑΝΕΛ ή Νεολαία Ανεξαρτήτων Ελλήνων (Ν.Α.ΕΛ.) μετά, ψηφίστηκαν οι αλλαγές του κόμματος… και καθόρισαν τον ιδεολογικό πολιτικό προσανατολισμό του, πριν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ… πολλά μέλη βρέθηκαν στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε την ακροδεξιά

Διαμοιράζουν τα ιμάτια της ακροδεξιάς

Υπάρχει ακροδεξιά και εκτός Ν.Δ.

Πρέπει να είμαστε εναντίον στη σκλαβιά “Slavery”, και στη μισθωτή σκλαβιά “Wage slavery”, την απλήρωτη καταναγκαστική εργασία (Unpaid work) όπως

“Subbotnik” – Bolsheviks, “Gulag”, “NKVD labor columns”, με “Population transfer in the Soviet Union”, “Action Z”, “Laogai”, “Military Units to Aid Production”, “Kwalliso”, “Japanese war crimes”, “Arbeitslager”, “Nazi concentration camps”, “Veth” (India), “Camp de Rivesaltes”, “Camp du Récébédou”, “Francoist concentration camps”, “Re-education camp” (Vietnam). Έτσι, για ν’ απομακρύνονται από εμάς τους φιλοδυτικούς, τους ευρωσκεπτικιστές, είναι άλλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ευρωλιγούρηδες της πολιτικής, και ό,τι μοιάζει. Μας έχουν κάνει πολλά, οι συγκεκριμένοι ευρωλιγούρηδες, οι συγκεκριμένοι ευρωλιγούρηδες του σοσιαλισμού, οι συγκεκριμένοι του σοσιαλισμού, με πολλές καταστροφικές ψευδολογίες, προς όλες τις πλευρές, και οι συγκεκριμένοι για ό,τι τους μοιάζει, είναι δική σας ευθύνη που γυρίζουν όλα μπούμερανγκ.

Έτσι είναι για όλους, σχετικά με το αποτέλεσμα της εισοδηματικής ανισότητας, και το προηγμένο στάδιο του καπιταλισμού, υπανάπτυκτο, όπως ο τίτλος “Socialism for the rich and capitalism for the poor” ο σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς, ή ο τίτλος “Lemon socialism”, “Lemon law”, και οι προβληματικές επιχειρήσεις, είναι όταν οι επιχειρήσεις κρατάνε τα κέρδη τους, τη φθορά όμως πληρώνει ο φορολογούμενος. Την αντικατάσταση των επιχειρήσεων προς τις καλύτερες επιχειρήσεις έχει πάλι ο άλλος καπιταλισμός, όπως και η διαφορετική εκμετάλλευση της εργασίας από “Ricardian socialism” ή η πιο γενική άποψη από τον Adam Smith. Ο σοσιαλισμός της αγοράς του οικονομικού συστήματος “Market socialism” ή και “Left-libertarianism” περιέχει τη δημόσια, τη συνεταιριστική ή την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων της παραγωγής, ή περιέχει την ανάμειξη της εθνικοποίησης και των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Και ν’ ανταγωνίζονται για τα έσοδα, όμως ο σοσιαλισμός της αγοράς διαφέρει από τον μη σοσιαλισμό της αγοράς στη δεύτερα διεθνής τους “Second International” ή αναμεταξύ τους, όπως και οι άλλοι ελευθεριακοί -εδώ θα δημιουργείς, επιπλέον, και το κεφάλι σου μαζί με τους κανονισμούς, δεν είναι μόνο τα οικονομικά κεφάλαια- στο “Laissez-faire” ή “Libertarianism”, “Right-libertarianism”, ή αναμεταξύ τους.

Εδώ διαμορφώνει το δικό του ο “Libertarianism” με “Night-watchman state” και μαζί με “Non-aggression principle” η αρχή της μη επίθεσης, εδώ δημιουργούν την προστασία του πολίτη ή με την αστυνομία, τον στρατό, με “Self-ownership” και “Libertarian perspectives on capital punishment” έτσι γίνεται ο αντικειμενισμός της Ayn Rand ή ο “Objectivism and libertarianism”, και η ελευθερία να συνεταιρίζεστε στη συλλογική δράση και της ένωσης το δικαίωμα (Freedom of association). Υπάρχει και το “Socialist millionaire problem”, είναι το πρόβλημα των σοσιαλιστών εκατομμυριούχων, είναι που οι εκατομμυριούχοι βρίσκονται στη σύγκριση του πλούτου τους για τα περισσότερα. Όπως υπάρχει ο “Champagne socialist”, ο σοσιαλιστής της σαμπάνιας, είναι ο έμμεσος τρόπος να δηλώνει την υποκρισία, τον πολυτελή τρόπο της ζωής, στη μετωνυμία της κατανάλωσης σαμπάνιας, της φαινομενικής ασυμβατότητας στις πολιτικές τους αναμεταξύ τους, είναι και αυτοί ένα μέρος όπως και οι άλλοι της “Liberal elite”. Όπως είναι όλοι και υπέρ της διαφορετικής θανατικής ποινής και κατά, να είναι κατά ο κεφαλικός (capital), υπάρχει ισόβια κάθειρξη “Life imprisonment”. Όπως υπάρχει και… Hong Kong Junta – Emilio Aguinaldo μετά στο National Socialist Party (Philippines), το Partido Demokratiko Pilipino Far-right, πριν το 2016 Centre-left, εκεί στις Φιλιππίνες ήταν και ο επαναστάτης Juan Sumulong, και εναντίον του Manuel L. Quezon – Nacionalista Party (διαφορετικό… Nacionalista Party ήταν και ο Isabelo de los Reyes), εκεί ήταν και οι φιλενάδες Gloria Macapagal Arroyo – Lakas-CMD, Miriam Defensor Santiago – People’s Reform Party. Όπως και τα κομμουνιστικά κόμματα, ο αντισημιτισμός του Henry Hyndman, τ’ αυταρχικά (Authoritarian socialism) έχουν και “State capitalism”, έχουν και τους δισεκατομμυριούχους τους, στο Chinese Communist Party – Billionaire, Soviet Union, French Communist Party – “The Red Billionaire”, όλοι έχουν και “Masonic conspiracy theories” ή τον τεκτονισμό, όπως και οι άλλοι “Russian oligarchs” όπως και οι αλλαγές.

Όπως και ο Martin Luther King Jr είπε.

“We all too often have socialism for the rich and rugged free market capitalism for the poor.”

Μετάφραση – Πολύ συχνά έχουμε σοσιαλισμό για τους πλούσιους και τραχύ καπιταλισμό ελεύθερης αγοράς για τους φτωχούς.

Ήταν ο Martin Luther King Jr το 1961 και το (The American Federation of Labor and Congress of Industrial Organizations (AFL – CIO) η ομοσπονδία της εργασίας στο τμήμα του, και η ομιλία του “If the Negro Wins, Labor Wins”.

(Αν και δεν είμαστε για τη σοσιαλδημοκρατία, είμαστε ενωμένοι με τα μεταλλαγμένα της “Bourgeois socialism” σε “Right-wing socialism”, ο δεξιός σοσιαλισμός θα ‘ναι για τη σοσιαλδημοκρατία την “Κεντροαριστερά” – “Centre-left politics” -στο πολιτικό φάσμα δεξιά – αριστερά- καθώς λένε και ο Strasserism, Nouvelle Droite, και για τα μεταλλαγμένα της “Alt-right” (η εναλλακτική δεξιά) των φασιστών… οι αντίπαλοι που αιχμαλωτίζουν…)

Εδώ διαμορφώνει το δικό του ο “Liberalism” / η “Liberal democracy”, είναι και ο φυσικός νόμος (Natural law) και η μορφή του καλού (Form of the Good), και η ελευθερία να συνεταιρίζεστε στη συλλογική δράση και της ένωσης (Freedom of association). Πιο ιδεολογικό και μαζί με (Ordoliberalism (Progressive conservatism (Conservative liberalism (Classical liberalism) Progressivism)… ο Πλάτωνας (Republic (Plato), Plato’s political philosophy) και ο Αριστοτέλης (Aristotle – Political) και η Mary Shelley, Frankenstein and politics, η πιο γενική άποψη John Locke, και στην οικονομική αυτορρύθμιση του κράτους ανάλογα με τη δύναμη του. Και μαζί με την “Centre-right politics” στις απόψεις του Edmund Burke, πάντα στις εξελίξεις η αρχή της μη επίθεσης, ο προοδευτικός συντηρητικός που πηγαίνει πιο προσεκτικά και πιο μελετημένα στις πράξεις του και καθαρά πιο κεντρώος, δηλαδή ο πιο ήπιος, δεν έχει καμία σχέση με τις ζωές των ανθρώπων, απλά είναι πιο ήπιοι και οι άνθρωποι. Ο νόμος του δικαίου πάντα στην επιτροπή της παρακολούθησης (Watch committee) και μαζί Watchman (law enforcement) εμείς στο συνταγματικό μας, με ισόβια κάθειρξη “Life imprisonment”, εδώ δημιουργούν την προστασία του πολίτη και στις διαδηλώσεις για τη μεγάλη διαφορά “Crowd control” του δρόμου, με την αστυνομία, ή στο μυστήριο της καρδιάς οι ομάδες της πολιτοφυλακής, πράκτορες, εκτός του νόμου ο νόμος του δικαίου… ο λόγος εκτός της αστυνομίας. Δε θα ‘ναι ξεκάθαρο το μέτρο του παραστρατιωτικού, και “Riot control” των βαρβαρικών μπασκίνων να πέφτουν νεκροί οι πολιτισμικοί.

Εδώ είναι ο προστατευτισμός εναντίον του ελεύθερου εμπορίου, στην ένωση εξτρά βάση του μοντέλου το “Laissez-faire” ή “Libertarianism”, ποτέ στην κυβερνητική πρακτική, η άλλη μορφή είναι Liberal Unionist Party ο προστατευτισμός εναντίον του ελεύθερου εμπορίου, και Spencer Cavendish, 8th Duke of Devonshire, και για την απονομή της δικαιοσύνης στην εργατική εξέγερση “Morant Bay rebellion” η επιτροπή με τον John Bright, Herbert Spencer, για “Phillips v Eyre” και η “Jamaica Committee”.

Ο John Manners, 7th Duke of Rutland, στο Conservative Party (UK). Ήταν μαζί με τον William Ewart Gladstone μέχρι το 1847, το 1840 στο κίνημα “Young England” με τον ηγέτη Benjamin Disraeli, όπως και ο George Smythe, 7th Viscount Strangford. Ήταν το κίνημα, για να βελτιώνει την κοινωνική, την πνευματική και την υλική κατάσταση της αγροτιάς και των εργατικών τάξεων, των εργαζόμενων. Ο John Manners, 7th Duke of Rutland, υποστήριζε τον νόμο για την εργασία “Factories Act 1847” που περιόριζε τις ώρες της εργασίας των γυναικών, των ανδρών και των νέων. Μαζί και η αντίθεση του Robert Peel ή Sir Robert Peel, 2nd Baronet, με τον Anthony Ashley-Cooper, 7th Earl of Shaftesbury, που ήταν στους Tories (British political party) ήταν και ο George Canning – Tories (British political party), Εγγλέζος φιλέλληνας πολιτικός. Και “Conservative Women’s Organisation” – Katharine Elliot, Baroness Elliot of Harwood, στο Conservative Party (UK), οι μεταρρυθμίσεις των φυλακών, και αντιτίθεται στη θανατική ποινή, “LGBT conservatism” – Arthur Gore, 8th Earl of Arran στο Conservative Party (UK).

Ο Robert Gascoyne-Cecil, 3rd Marquess of Salisbury – Conservative Party (UK), και των εργατικών τάξεων, και ο “Housing of the Working Classes Act 1885” μαζί με τον R. A. Cross, 1st Viscount Cross, στην επίκριση ο Francis Charteris, 10th Earl of Wemyss. Ήταν στην αντίδραση (Reactionary) ο Robert Gascoyne-Cecil, 3rd Marquess of Salisbury, και η αντιπολίτευση για “Opposition to the Second Boer War”.

Ο Salisbury είπε: “Laissez-faire is an admirable doctrine but it must be applied on both sides”.

Μετάφραση – “Το Laissez-faire είναι ένα αξιοθαύμαστο δόγμα αλλά πρέπει να εφαρμόζεται και στις δύο πλευρές”.

Και ο Louis Botha – Het Volk (political party) με Jan Smuts, το συγχωνευμένο με το Afrikaner Bond μετά στο South African Party, ο Louis Botha (Krugersdorp Commando – Boer commando) πολεμούσε για να γίνει η Νότια Αφρική η βρετανική κυριαρχία. Και το Labour Party (South Africa), Frederic Creswell, ο πρωταθλητής του λευκού εργάτη, της λευκής εργασίας και της λευκής μετανάστευσης.
South African Party: Και μετά η συγχώνευση που δημιούργησε το United Party (South Africa). National Party (South Africa), έγινε αργότερα της λευκής υπεροχής (White supremacy), του φυλετικού διαχωρισμού (Racial segregation) ή “Apartheid”.

Ο Gerald McEntee της ένωσης, ήταν ο αξιωματούχος των συνδικαλιστικών οργανώσεων – American Federation of State, County and Municipal Employees

(AFSCME) η ομοσπονδία της εργασίας μέλος (AFL-CIO). Το 1992, η AFSCME υποστήριζε τον Bill Clinton στην προεδρική υποψηφιότητα, Bill Clinton με “Defense of Marriage Act” και τον Barack Obama το 2008, με “Social policy of the Barack Obama administration” και η κυρία Michelle Obama, η κυρία Hillary Clinton με “Women’s rights are human rights” ή “Political positions of Hillary Clinton”… και ο David Brock. AFL-CIO και για John McCain και η κυρία Cindy McCain… Οι διαδηλώσεις εναντίον του Donald Trump “Protests against Donald Trump” ή “2017 Women’s March”, για “LGBT rights in the United States” και “Immigration reform in the United States”.

Η Ημέρα της Εργασίας (Labor Day) και International Workers’ Day) γιορτάζεται την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να τιμήσει το “Labor history of the United States” και τις απεργίες, τους αγώνες, η 1η Μαΐου, η Εργατική Πρωτομαγιά στην Ευρώπη.

Ο κυβερνήτης του Illinois Richard J. Oglesby στην υπόθεση Haymarket (Haymarket affair) μείωσε δύο από τις ποινές σε ισόβια κάθειρξη, ένας άλλος αυτοκτόνησε στη φυλακή πριν από την προγραμματισμένη εκτέλεση του.

1872 in Canada

15 Απριλίου – Δέκα χιλιάδες διαδηλώνουν στο Queen’s Park για να υποστηρίξουν τους απεργούς τυπογράφους του Τορόντο. Την αστυνομία, παρακίνησε το Masters Printers’ Association με τον αρχηγό του, George Brown (Canadian politician) of the Globe, συλλαμβάνει ολόκληρη την απεργιακή επιτροπή των 24 ατόμων.

18 Απριλίου – Ο John A. Macdonald εισάγει ένα νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των συνδικάτων.

Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1894, τα συνδικάτα άσκησαν πιέσεις στο κοινοβούλιο για ν’ αναγνωρίσει την Εργατική Ημέρα ως αργία. Η νομοθεσία εισήχθη τον Μάιο από τον Πρωθυπουργό John Sparrow David Thompson (ένας άλλος από τους συναδέλφους του ήταν ο Robert Borden) και έλαβε τη βασιλική έγκριση τον Ιούλιο.