Antifa of liberalism… Γιατί, εμάς μας νοιάζει II


Πόσα χρόνια θα είμαστε στην ταλαιπωρία τους, στη ζωή που τάζει το κράτος των θαυμάτων, να συναρθρώνει στο απρόσμενο τις αποσυνδέσεις των πληγμάτων αφήνοντας μας διαρκώς στους ανέτοιμους να προετοιμάζουμε, πόσα χρόνια θα είμαστε και εμείς στην ταλαιπωρία τους, επιδοκιμάζοντας να δεχόμαστε επανειλημμένα ενοχλήσεις από τα οργανάκια ακόμα και στο φατσοβιβλίο συνεχώς, από την κατασκευή των διαφορετικών τυράννων στο κράτος των θαυμάτων. Πρέπει στην μπασκλασαρία να γίνεσαι ο δέκτης των πολλαπλών χτυπημάτων, ο πολιτισμός της κουλτούρας βρίσκεται στην αντιδραστικότητα να διαφωνεί, βρίσκεται να διαφωνεί στη φωνή, στη σιωπή, στην ενέργεια, στην ενέργεια αντιστέκεται, γιατί πρέπει να βρισκόμαστε στο δικό τους αυλάκι, στο φράγμα της δυσκολίας τους… των υπανθρώπων. Τι να τους ενοχλεί τους ενοχλητικούς και ποιος ο λόγος να ενοχλούνται; Γιατί στ’ απρόκλητα προκαλούν και δεν προκαλούνται στις φανερώσεις; Τι απαγορεύεται και τι επιτρέπεται; Στο λογικό συμπέρασμα ή στο παράλογο γιατί είναι των τελεστών, ασχέτως αν απουσιάζουν πάντοτε από τους αποκλίνοντες του στοχασμού και για τις αποδείξεις του ιστορικού τους με ένα διαφορετικό αποφασίζω και διατάζω. Δίχως ή στη διακοπή της φανέρωσης ακόμα και στα καταστροφικά, τα βίαια μπαχαλάκια στη δεξιά και στην αριστερά, μόνο τα παιδιά και τα κομματόσκυλα των πολιτικών που πιάστηκαν είναι τα ευνοούμενα, πιάστηκαν ακόμα και πολιτικοί με ρόπαλα έξω από τα γραφεία του κόμματος τους ή κρυβόντουσαν πίσω από βίαιες ομάδες, που όλα αυτά έγιναν της αποκάλυψης κατά λάθος.
Ζούμε στη χώρα που μας βασανίζουν σωματικά, ψυχικά, ακόμα και στα ηλεκτρονικά μέσα, η χώρα βρίσκεται στην υπερβολική ακμή του ηλεκτρονικού εγκλήματος ακόμα και της τηλεφωνικής

διαχείρισης, όπως στην κατασκευή των ψεύτικων προφίλ στο φατσοβιβλίο, και το περίεργο είναι εκατοντάδες σε διαχειριστή και των μεγάλων ονομάτων, επίμονα σε αιτήματα της φιλίας εδώ και πολλά χρόνια, περίεργα και περίεργα επίμονος, κάτι το ασυνήθιστο, το σύνηθες αναιρείται. Κλοπή προφίλ, στα διαφημιζόμενα κλέβοντας ακόμα και τις κάρτες στον αριθμό των συναλλαγών, δημοσιεύματα ακατάλληλα στη ροή με τις σελίδες που δεν υπάρχουν ούτε υπήρξα μέσα, περίεργα δημοσιεύματα από μεγάλες επίσημες σελίδες, υπάρχουσες, που μπαίνοντας μέσα τους επιτόπου δεν είχαν δημοσίευση τέτοια γραπτά. Κλείνοντας ακόμα και τα like μετά από μερικά, βγάζει προτάσεις της φιλίας… κουβέντες για τον δανεισμό χρημάτων ως μικρή τράπεζα, ή να ζητάν τα στοιχεία σου μέσο της ψεύτικης ιστοσελίδας τους και ακόμα ότι είσαι ο τυχερός, κερδίζεις, ο κληρονομημένος, παρεμπιπτόντως έχουν χαθεί άπειρα φατσοβιβλία (Facebook). Μετά να πάμε στην κατασκευή των τηλεφωνικών αριθμών εκτός του καταλόγου της χώρας, κλοπή των αριθμών με αλλαγή στην εμφάνιση του ονόματος και επιστροφή του πραγματικού στο κλείσιμο, να ζητάν τα στοιχεία σου, είσαι ο τυχερός, κερδίζεις… αυτές τις δυνατότητες τις έχουν περιορισμένοι μόνο από κοντρόλ, είναι και στις τρομοκρατήσεις των πολιτών. Ίσως θα φταίει και εκεί η αδιαφορία τους στις εξυπηρετήσεις, και στην αναμενόμενη απόφαση της απαράδεκτης ενέργειας, απαράδεκτο όμως είναι και αυτό… όπως βάλτε τα λεφτά στον λογαριασμό για να σώσουν το παιδί σας, που τραυμάτισαν στα σοβαρά ενώ είναι στη δουλειά, αλλά θα έρθει η ώρα για την κατασκευή σου ως ο ήρωας.

Στη ρόδα ενός ηλίθιου σπάμερ, αναρωτιόσασταν από ποιους γίνεται. Ξέρετε από “Security hacker – Hot…” ή Exploit (computer security), iOS jailbreaking, έχουν σχέση με τις συγκεκριμένες εταιρείες του διαδικτύου, συγκεκριμένες και της κερδοφορίας. Ξέρετε τι υποστηρίζουν οι κεφαλαίοι… Στη χώρα σου ξέρεις ποια είναι η Επικράτεια Υπονόμευσης Προβεβλημένων.
Όπως ξανά είχα με πει, όταν λοιπόν βρίσκεις τον μπελά σου από τους ίδιους που διαπλέκουν, για να πλέκουν τον κόσμο στις ιστορίες ή στα παιχνίδια τους, στα πισώπλατα από άλλους ή από

αυτούς που σε τραβάν βάζοντας λόγια για τον επιτήδειο σκοπό τους, και αποδέχεσαι τον επιτήδειο σκοπό τους, μετά να νευριάζεις με τον εαυτό σου, με τον εαυτό τους. Μας έχουν κάνει σε αυτή τη χώρα χιλιάδες μονάδες πίσω δέκα μπροστά στο σύνολο των κομπλεξικών, και πάντα να ενεργοποιούν τα σκοτάδια της διαφώτισης των μοναδικών ένδοξων θησαυρών, αυτών που δε θα έχεις ποτέ εδώ των πρωτότυπων (original) στη μουρμούρα της δικής σου ζωής, πάντοτε απέναντι στη μονοφαγία των σακατεμένων θησαυρών των εγωιστικών χρημάτων, του χρυσού τους. Όπως είναι ο γνώριμος τρόπος των επιβλαβών καταχρεώνοντας τη βλαβερότητα της χαρμοσύνης, της ευφορίας, δημιουργώντας τα γεγονότα της ανασφάλειας ο πλήρης ασύνειδος της επίγνωσης, αποδεικτικό η διάρκεια των τρόπων, η διάρκεια στην εθελοτυφλία των συμβουλατόρων, ασταμάτητη μηχανή πράττοντας τα κόμπλεξ πάνω στους χαρακτήρες, πράττοντας πάνω στο άγνωστο των χαρακτήρων, αλλά και πολλοί χαρακτήρες έχουν φτάσει μέχρι την αυτοκτονία παρακινώντας την ευαισθητοποίηση, για ποια μορφή στον κρατικό τομέα, στον ιδιωτικό τομέα, για ποια εκπαίδευση ακόμα και στα κρατικά μέλη, για ποια εκπαίδευση και ψυχολόγους στα κρατικά όργανα μιλάς, όταν πράττετε ακόμα και εσείς το ίδιο θέμα.

Στην πλάκα αναρωτιόντουσαν για έναν άνθρωπο αν αγαπάει αυτό που κάνει, απλά είναι αλλιώς πιο απλός, αυτοί που δε συνεισέφεραν τίποτα ακόμα και φοβισμένοι, και οι άλλοι μισοί βγαίνουν εκτός των ακτιβιστικών γραπτών λόγω των αναληθών, των παραπληροφορικών πολιτικών γραπτών, και μένουν άλλα πιο αόριστα. Στη νέα σου χώρα γενικά αλλά και πολλές του είδους, ανήκουν στο σιωπηλό είδος αλλά και στον εκδηλωμένο φόβο, στην ουσία στον φόβο του δέους της αδυναμίας των σκανδάλων τους, και αυτά φέρνουν μειώνοντας υποτιμητικά και άλλα θέματα, πέρα των γνωστών για το παράδειγμα η υποχρεωτική ψήφος, αρπάζοντας ακόμα και τη λευκή ψήφο που σημαίνει η ψήφος της διαμαρτυρίας απλά με την ψήφο, βλέποντας να πηγαίνουν οι ψήφοι πάντοτε στον πρώτο. Όλα είναι ξεπουλημένα στα συγκεκριμένα καπιταλιστικά κράτη ή πουλώντας σε αντί… και με τον δικό τους τρόπο δημοκρατικό, πέρα από τα πουλημένα στα μεγαλύτερα μερίδια στο βασικό αεροδρόμιο, λιμάνι, σιδηροδρομικό, σαν να υποχρεούμαστε να πληρώνουμε επιπλέον με τον άλλον τρόπο στα σχολεία και στα νοσοκομεία με πολλά πρόσθετα, γιατί δε βρίσκουν τον τρόπο να κυβερνήσουν την περιουσία του κράτους στη δουλειά τους, και έτσι κυβερνάν εμάς ακόμα και στην ιδιωτική μας ζωή. Έτσι η επιχείρηση του κράτους εξασκείται πάνω μας και γινόμαστε και εμείς, και μέσω των λογαριασμών και της εφορίας, της εφορίας ακόμα και στα πράγματα που σου ανήκουν με τον κόπο ήδη στους πληρωτέους φόρους ξαναρχίζει στο ακραίο ή όταν κερδίζεις, αφήνοντας την ανεξέλεγκτη ακρίβεια μαζί και την επιτήδεια και όλα φαίνονται αλλιώς. Οι διεθνείς επιχειρήσεις ούτως ή άλλως είναι ερχόμενες, ή στις συνεργασίες ή στις συνεργασίες του κράτους ανοίγοντας τους εμπορικούς δρόμους, ή και στα ελεγχόμενα της αδυναμίας συμπληρώνοντας εμπλουτίζουν.
