Παιχνίδι μνήμης

 

 

Δολοφονεί ξανά της νύχτας την ψυχή σου,

και κάθε βράδυ ψάχνεις την ανατολή σου,

στη δύση οι ψυχές μικρές σχεδίες να φιλάν,

αφήνοντας στο κύμα γνωμικά να κολυμπάν.

–

Μες στα ντουλάπια σώματα, ν’ ανάβουν βήματα,

γαλήνη σιωπηλή… των ένδοξων προβλήματα,

το άλυτο ξυπνούσες γουρούνι στη μαγιά σου,

και όλη νύχτα έτρωγες την άλυτη μαγκιά σου.

–

Παιχνίδι μνήμης στο σκοτάδι της ημέρας,

και παιδευτήκαμε, για το ιστίο της μπρατσέρας,

από ανάγκη παρουσίασε το φαναράκι,

βαρκάκι, μες στην έλξη της χολής σου το βελάκι.

–

Το σούργελο βλαχάκι του εμπορικού συλλόγου,

στην πολυσήμαντη τιμή του παραλόγου,

να ενθουσιάζεται στον καλπασμό λες των αιώνων,

για τις καλύτερες στιγμές λες των πυλώνων.

–

Δολοφονεί ξανά της νύχτας την ψυχή σου,

και κάθε βράδυ ψάχνεις την ανατολή σου,

στη δύση οι ψυχές μικρές σχεδίες να φιλάν,

αφήνοντας στο κύμα γνωμικά να κολυμπάν.

 

 

Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.