Έλα και γύρισε εμένα

 

 

Έλα και γύρισε εμένα, μες στις γωνίες μου…

Έλα ανάμεσα στις αράδες μου…

Έλα και κύλα μες στις σειρές μου…

 

Η απόρριψη χτίζεται για τον μύθο σου,

η απόρριψη γύρισε την αηδία της οξείας σου.

Της άρνησης μας ζόρι, της ρώμης το ζόρι,

ζητά το δικό σου, με το ψευδές στανιό σου.

Μια περιγραφή για τα είδωλα σου,

θα ‘ναι δύσκολο ακόμα

να σε αλλάξουν τα καλόπαιδα σου,

έτσι συνέχισε και τον ρόλο των περιττών σου,

δώσε στα περιττώματα σου.

Έτσι θα τινάζεται και θα γυρίζεις τον κόσμο σου.

 

Έλα και γύρισε εμένα, μες στις γωνίες μου…

Έλα ανάμεσα στις αράδες μου…

Έλα και κύλα μες στις σειρές μου…

 

Από μηδέν θα γίνει ένα,

από παλιά θα μιλάει για εσένα,

έλα μεγάλωσε τη γέννα,

στη βραδιά του γάμου στην αρένα,

θα ‘ναι της χιονισμένης ρώμης οι χιονονιφάδες.

Στη δεκασέλιδη φήμη σου,

μέσα στην ανήλικη παράστασή σου,

έλα όσο φεύγεις στην πλάνη σου,

έλα στη γυάλα της ζάλης σου,

έλα δε διαφέρει από εσένα,

το τελευταίο ποτό θα ‘ναι για εσένα.

 

Έλα και γύρισε εμένα, μες στις γωνίες μου…

Έλα ανάμεσα στις αράδες μου…

Έλα και κύλα μες στις σειρές μου…

 

(Μην πέφτεις στο παγίδευμα

του λόγου τους,

για τη θύρα της γελοίας αντιπαράθεσης

του γέλιου τους.)

 

Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.