Το μακρινό μας μέλλον

 

 

Ο μεθυσμένος ρόλος συγκλονίζει

η νέα τρέλα στις σκηνές βλαστίζει,

μας στύβει το πυρέτιο, θλίψη φέρνει

στην οπτική αντίληψη μας σέρνει.

–

Το μακρινό μας μέλλον θα γεμίζει

μα βρείτε τα λεπτά που μας δανείζει,

κομμάτια που εφάρμοζαν τα γδέρνει

στους χάρτες, ύδωρ στις πτυχές που γέρνει.

–

Διωχθέντες κόσμε, της φωνής οι σκέψεις

σαν ξεπερνά της βοήθειας μας τον ρόλο

φιλοτομαρισμός, να τον βολέψεις.

–

Σαν σε στοιχειώνουν σ’ ερωτήσεις πέψεις

μες στ’ απροσδόκητα μαφίας σόλο,

φθορά του εγκεφάλου, για ν’ αντρειέψεις.

 

Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.

 

Από το βιβλίο… Ο ανήλιαγος της πόλης.