Antifa of liberalism… ο φιλελεύθερος στον αντιφασιστικό αναρχισμό

 

Άρθρο του Σωτήρη Τσατταλιού

 

 

Η κάθε εξουσία της διοίκησης έχει τις συγκεκριμένες δημοκρατικές νόμιμες απαιτήσεις, για ν’ αναζητάτε τα υποδείγματα. Έτσι θα ‘ναι όντως και άλλοτε στις φημολογίες για τις δικαιολογημένες προσαρμογές και στις διευκολύνσεις, στις εκδουλεύσεις από το δημόσιο προς τους πολίτες, για τους δρόμους, τη δικαιοσύνη, με τους παραινετικούς, τους διαχειριστές, και των έκτακτων γεγονότων… και πολλά άλλα της διοίκησης. Για να μας πει πως η απουσία της θα ‘ναι υπερβολική γιατί θα την αναζητήσεις, για να οικοδομήσουμε τις θεμέλιες δεξιότητες της δημοκρατίας, και για αυτά που μας δημιουργούν τη μεγαλύτερη ζημιά. Για να μην υπάρχει η εξουσία, πρέπει όλος ο κόσμος, ο πλανήτης, να είναι της εντιμότητας, πλήρης έντιμος σε μια ψεύτικη ουτοπία που δε θα πραγματοποιηθεί ποτέ, περισσότερο ψεύτικη όταν θα έχει απαιτήσει να μην υπάρχει ενώ αποφασίζουν οι πολίτες, αλλιώς θα πάει αναλόγως τη φιλοσοφία του.

Στις μεγάλες ιδεολογίες έχουν πάντα διαφορετικές νοοτροπίες, για το παράδειγμα, όπως ο προοδευτικός, ο ριζοσπάστης, ο προοδευτικός συντηρητικός που πηγαίνει πιο προσεκτικά και πιο μελετημένα στις πράξεις του και καθαρά πιο κεντρώος, δηλαδή ο πιο ήπιος, δεν έχει καμία σχέση με τις ζωές των ανθρώπων. Όπως Liberalism, Ordoliberalism, Progressive conservatism, Progressivism, Neoliberalism… Αν, έχουμε τις μικρότερες ιδεολογίες, σ’ αυτή την περίπτωση δημιουργούμε μια σκάλα με τη διαίρεση της κατηγοριοποίησης, για να κρατήσουμε την ένωση. Και αναλόγως θα προχωράμε με ένα καλύτερο πρότυπο, πάνω σε αυτό που ανήκουμε ζητώντας το καλύτερο.

Ο εξαναγκασμός έχει πολλές έννοιες -θα μπορείς ν’ αναγαλλιάζεις τη ζωή δίχως αυτόν- στις διάφορες μορφές της

διαφυγής από την υπερβολική σκληρότητα, ο εξαναγκασμός θα ‘ναι στο περιεχόμενο που θα μειώνει την ελευθερία, την ευθύνη, και την ευθύνη της εκπλήρωσης. Στην προσέγγιση της επιβολής με τη βίαιη δράση για την παραβίαση του δικαιώματος ή με τη σκόπιμη απειλή, τον τραυματισμό ή τη θανάτωση, θα ‘ναι σαν τα κατεχόμενα εδάφη ο σημαδεμένος. Αυξάνοντας τον αποτρεπτικό έλεγχο που θα καλεί τις αμυντικές συμπεριφορές, έτσι θα ‘ναι πάντοτε ο αδικαιολόγητος στη μη βίαιη δράση της ελευθερίας, στη συμπεριφορά του σεβασμού που θα συμπεριλαμβάνονται οι διπλανοί σου και όλος ο κόσμος. Οι εξουσιοδοτημένες χρήσεις του καταναγκασμού θα ‘ναι πάντοτε ενάντια σε αυτούς που θα εξαναγκάζουν με κάθε είδος της κακοποίησης. Στην παραβίαση των δικαιωμάτων, του απόρρητου και της ιδιοκτησίας, για την υπεράσπιση της ίσης ελευθερίας, θα ‘ναι της προόδου και της ισότητας, για ν’ αντιμετωπίζει τα όρια στο συνεχές ιδιωτικό ή το δημόσιο δικαίωμα.

Ο προοδευτικός δεν ταιριάζει στη στερεοτυπία των ελλείψεων για το ψεύτισμα στους φτιαχτούς δύσβατους δρόμους τους, για τους ανεξήγητους δύσβατους δρόμους τους της συστηματικής ενόχλησης, με τα προσκόμματα των παλιών προς τους καινούριους. Δίχως την παιδεία θα ‘ναι της απαιδευσίας οι τύραννοι ή της τυραννικής σκοπιμότητας, σαν να παραποιούν τα βιντεάκια τους της άλλης εποχής στην εποχή μας, έτσι και των χωρών. Γιατί όσα δε φτάνουν… θα θάβουν και θα θάβονται, για να δυσφημίζουν δίχως τα ορθολογικά επιχειρήματα, από εκείνους που τα έχουν επιθυμήσει στη συνύπαρξη των περισσότερων.

Δεν είμαστε όπως τη φανταστική αντιπολίτευση της σημερινής βουλής, και τους υποστηρικτές της ή τους φανταστικούς πρωθυπουργούς σας, πολλά θέματα είναι όπως οι ίδιοι που δεν ξέρουν τι έχουν ή τι έρχεται στο κόμμα τους. Μπορεί το απροσδόκητο να συμβεί παντού, όπως όταν σε κοροϊδεύουν φορώντας άλλη -προσωπίδα- μάσκα στο πρόσωπο της εξαπάτησης, παίρνοντας τα χρήματα του κόμματος… Όταν όμως θα μαζεύει τον κόσμο δίχως να εξελέγχει, θα μαζεύει κάθε λογής λογής κόσμο, κάθε είδος ανθρωπογενή στον άνθρωπο, μόνο και μόνο για τον κόσμο που θα κουβαλάει -τα προβλήματα θα έχουνε το ατελείωτο- δίχως να έχουν την ιδέα στο θέμα, δίχως να έχουν την κουλτούρα. Της εύκολης λύσης τα κοροϊδευτικά τους, δίχως την απόδοση τίποτα δε θα τους αρμόζει στην αποδέσμευση. Αντί στις προτιμήσεις να είναι τα παιδιά που δε γνωρίζουν πολύ το θέμα αλλά θα προσπαθούν, και ας μην ενδιαφέρονται πολύ, άρα θα είναι σε άλλες θέσεις, αλλά θα μαθαίνουν κατιτίς ή θα μαθαίνουν όντως, γιατί θα είναι στην ουσία τους, θα ‘ναι πολιτισμένα, κουλτουριάρικα, θα ‘ναι της αρέσκειας τους. Είναι να είναι της αρεσιάς σου και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά να έχεις τον κόσμο, και ο κόσμος να πληρώνει το μάρμαρο, αφήνοντας να τον κοροϊδεύει το κάθε διαλυμένο, διότι δε σερβίρεις τίποτα για τη γνώση του, τα πρότυπα του και τη ζωή του. Ενώ αυτός θα ‘ναι στους απρόσληπτους, εσύ στους προσλημμένους… για να λες ότι θα δημιουργείς, θα πρέπει φροντίζοντας να νοιάζεσαι.

Ο φθοροποιός ψεύτης, σε αυτά τα θέματα μέσω των λέξεων από τους δικούς σας, θα ‘ναι ο γενικός στο σύνολο προς όλους και όλες ο ψεύτης, θα εννοούν προφανώς και τους εαυτούς τους. Έτσι σαν τους φαλλοκράτες, να σκέφτονται από τις εφημερίδες τους, με τις ύαινες της άγνοιας, για τον πλήρη ορισμό τους. Μα ό,τι και να κάνεις πάντοτε ο μεγάλος θα ‘ναι -όσο θα μπορεί- ο αληθινός, ο μικρός θα ‘ναι ο ψεύτικος του μήκους, και βασικά ο πασίγνωστος ως ο μεγαλομανής ή και ο άπληστος, αυτός θα ‘ναι και ο λόγος της αιτίας. Όπως ισχύει η φωλιά τους για την κάλυψη της εξουσίας τους, με τις εναλλακτικές θητείες της οφθαλμαπάτης των ημερών ή των εχθρών -πώς το θες; Ο λόγος θα ‘ναι ότι άλλα θέματα είναι σαν τον γενικό στρατό -σε μια επανάσταση της άμυνας θα βρίσκονται στη διαίρεση, οι χωρισμένοι της επιφυλακτικότητας- την αστυνομία ή τη λιμενική αστυνομία. Θα βρεις μέσα της κάθε λογής λογής άνθρωπο, κάθε λογής λογής ποιόν. Aυτοί οι καταστρεπτικοί κατεστραμμένοι εγκέφαλοι μπορεί να σου κάνουν σαμποτάζ, αυτοί οι καταστρεπτικοί κατεστραμμένοι εγκέφαλοι -όπως ο πολίτης- όμως που θα τεκμηριώνουν ως εγκληματίες, ή δεν κατόρθωναν έγκλημα αλλά πηγαίνει στην υποστήριξη τους και στην παράλογη λογική τους. Δε θα τους υποχρεώσουν ποτέ όσο πρέπει από τη φανταστική αντιπολίτευση της σημερινής βουλής και τους υποστηρικτές της, που τους θέλει δίχως τις κάμερες στις στολές τους. Ποτέ όσο πρέπει από τους φανταστικούς πρωθυπουργούς σας, ζητιανεύοντας την εξουσία από εμάς που πάντοτε μετά θα ζητιανεύουμε τη ζωή μας, με πολλά άλλα ζητήματα στη ζωή μας που θα κρίνονται στη γενική έννοια.

Και δίχως την αποζημίωση των πληγέντων, στην οικονομική κρίση, στις συντάξεις, στις φωτιές, στους σεισμούς, οι άνθρωποι να μένουν στα λυόμενα ενώ το Ολυμπιακό χωριό είχε καταρρεύσει πληρώνοντας την πρόνοια. Δε θα σταματάς ποτέ στα δικαιώματα που θα δικαιούσαι, αυτός θα ‘ναι που θα παραβαίνει κάποια δικαιώματα.
Τα διαφορετικά φαντάσματα του φασισμού όπως, Fascism, Clerical fascism, Social fascism, Red fascism, Neo-fascism, Christian fascism, θα φτάνουνε πάντοτε στον μετατροπέα, για το κρυμμένο πρόσωπο της ύπουλης μεταλλαγής. Ο καθένας με τη διαφορετική μεταλλαγή του στο παραλήρημα της ανθρωπότητας, κρύβοντας την ύπουλη μορφή της θανατηφόρας κακοποίησης. Είναι της θανατηφόρας κακοποίησης, η μεγάλη αιτία για το σύνολο που φεύγουνε οι λαθρομετανάστες, από μια δυναστική δικτατορία του Bashar al-Assad, ο Bashar al-Assad είναι στο κόμμα “Arab Socialist Ba’ath Party – Syria Region” και ήταν στον συνασπισμό των αριστερών κομμάτων “National Progressive Front (Syria)” από την άλλη -δήθεν- μεριά είναι ο Hibatullah Akhundzada ως “Taliban” του Αφγανιστάν.

Οι λαθρομετανάστες ζητούν βοήθεια με τη σημαία της ειρήνευσης, ζητούν τρόφιμα, νερά, στη μέση της θάλασσας, ενώ ορισμένοι λαθρομετανάστες -όχι όλοι- δώσανε εμπιστοσύνη σε λάθος ή σ’ εκβιαστή πειρατή καπετάνιο. Για να ταξιδεύουν δίχως τα σωσίβια και τα σωστικά μέσα που είναι για όταν θα κινδυνεύουν, φορτώνοντας υπερβολικά επικίνδυνα το πλοίο. Παίρνοντας τις περιουσίες τους, για να σώσουν τις ζωές τους και τα παιδιά τους, ο καπετάνιος όπως είδαμε πολλές φορές, να φεύγει με το μικρότερο σκάφος και να τους αφήνει στη θάλασσα ή και να τους βουλιάζει. Οφείλεις να βοηθήσεις τους λαθρομετανάστες και όχι να καταλήγεις σαν τον καπετάνιο, θα οφείλεις να πιάσεις τον αθέμιτο καπετάνιο για την εκμετάλλευση των καταστάσεων και για τις περιουσίες τους. Όσον αφορά το μανιφέστο… στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μαζί η υπηρεσία Frontex, ενώ πολλοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν και είναι αντίθετοι στα άρθρα της αποστολής Frontex. Για τη διαχείριση των συνόρων, της συνοροφυλακής και της ακτοφυλακής, πολλοί έλεγαν ότι ήταν δίχως να πραγματοποιούνται οι προσπάθειες της έρευνας και της διάσωσης. Αργότερα στις διαδόσεις υποτίθεται ότι κάτι άλλαξε προς το καλύτερο.

Στη χωρισμένη Κορέα θα δείτε τη δικτατορία (Totalitarianism) με τον κομμουνισμό του Kim Jong Un, στο “Workers’

Party of Korea” με τις καταγγελίες -όπως κάθε δικτατορία- για την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Με τον κομμουνισμό η οριοθέτηση στο προλεταριάτο ως “Δικτατορία του προλεταριάτου” της προλεταριοποίησης. Ν’ ασχολείστε με την υποβάθμιση και τέτοια καθεστώτα θα ‘ναι ανούσιο, ενώ οι συναντήσεις είναι πολιτικό είδος και πολλές φορές υποχρεωτικό στις αποστάσεις εξ ανάγκης ή για τους δημοκρατικούς θεσμούς των πολιτών. Για να μην ταυτιζόμαστε με τους ανούσιους σαν κάποιους στη δημοσιογραφία και στην πολιτική, αντί στην προτίμηση να κοιτάξουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς. Από τη πιο συντηρητική μαρξιστική μορφή (Marxism–Leninism) ο Nguyễn Phú Trọng -ο νόμος και η τάξη- με τη μνήμη του Mahatma Gandhi το 2013, να καλωσορίζει τον πρόεδρο Trump το 2019, να συναντάει τον πρόεδρο Putin το 2018, και τον Xi Jinping το 2022. Marxism–Leninism και ο αριστερός εθνικισμός είναι και ο Filipe Nyusi – FRELIMO με τις καταγγελίες για τις πραγματοποιήσεις ή και τις απόπειρες για τις δολοφονίες, και τη μεγάλη διαφθορά, και ο πραξικοπηματίας Hun Sen… ή στη γενοκτονία οι Khmer Rouge. Άλλο συντηρητικό αντίθετο στρατόπεδο είναι το Social Liberal Party (Brazil) από το 2018-2022, και ο πραξικοπηματίας Prayut Chan-o-cha με το National Council for Peace and Order, ο Théodore Sindikubwabo ή στη γενοκτονία της Ρουάντα National Revolutionary Movement for Development.

Στην ίδια χώρα ήταν ο αλλαγμένος Thaksin Shinawatra από το Palang Dharma Party στο Thai Rak Thai Party, και πάλι ήταν ο αλλαγμένος με τις καταγγελίες για τις δολοφονίες, στις επιτήδειες μαύρες λίστες, για τη θρησκευτική βεβήλωση, ότι ήταν ένας δημαγωγός μετατρέποντας τη δήθεν δημοκρατία του σε δικτατορία, στις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και προς τον ελεύθερο τύπο. Αλλιώς… η αδελφή του ήταν φυλακισμένη από τον Prayut Chan-o-cha είναι η Yingluck Shinawatra στο Pheu Thai Party. Στην ίδια χώρα ήταν και τα διαιρεμένα κινήματα όπως, United Front for Democracy Against Dictatorship, Red Shirts (Thailand), People’s Alliance for Democracy. Friedrich Meinecke – antisemitic laws, με τις εθνικές φιλελεύθερες ιδέες μαζί και οι αντισημιτικές απόψεις, Meinecke που υποστήριξε τη ναζιστική εισβολή στην Πολωνία, ενώ ήταν επικριτικός στο ναζιστικό καθεστώς, συνέχισε ν’ αντικατοπτρίζει τις αντισημιτικές προκαταλήψεις. Το 1918 ήταν ένας από τους ιδρυτές του German Democratic Party. Αν και ήταν στην παραμονή να υποστυλώνει το καθεστώς, προσωπικά ο πειραγμένος από τη βια του ναζισμού, του εθνικοσοσιαλισμού. Ενώ περιέγραψε τον εαυτό του ως αντισημιτικό, ενώ ήταν πρόθυμος να έχει Εβραίους φίλους, οι ναζιστικές διώξεις των Εβραίων δεν τον ενόχλησαν ουδέποτε προσωπικά.

Ο νόμος και η τάξη των δικτατοριών, δίχως τ’ ανθρώπινα δικαιώματα, στην πλήρη απαξίωση όταν οι άνθρωποι δε θα τους αρμόζουν, στις καταστρατηγήσεις θα ‘ναι πάντοτε η τάξη των δικτατοριών. Εμείς θα ψάχνουμε πάντοτε ιδεολογικές μορφές στην πίστη του φιλελευθερισμού, ή τους ελευθεριακούς και των ελεύθερων ιδεών, που πάντοτε θα ‘ναι το μεγαλύτερο κομμάτι στην πίστη του φιλελευθερισμού. Πάντοτε προσεκτικά προς τη δημοκρατία, για να μη δώσουμε το λάθος δικαίωμα στις καταστρατηγήσεις των δικτατοριών. Ενάντια σε κάθε εξουσία… στην επαναστατική αναρχία μόνο ενάντια σε κάθε είδος της δικτατορίας ή εκδημοκρατίζοντας τη δικτατορία ως ημι-δικτατορία.

Εμείς στην ειρηνική διαμαρτυρία ως αναρχική πολιτική ανεξαρτησία, ο λόγος στην κουλτούρα, στην ασχολία, για τη διαμαρτυρία. Εμείς για (Republic (Plato), Plato’s political philosophy)… πάντα του συντάγματος, για (Aristotle – Political). Όπως, και πολλοί για τη δεξιά της αναρχικής φιλοσοφίας, Thomas Hobbes – «Leviathan», Herbert Spencer – «The Man Versus the State», Edmund Burke – «A Vindication of Natural Society», «Reflections on the Revolution in France», Alexis de Tocqueville – «The Old Regime and the Revolution», «Democracy in America», η αλλαγή του Robert Nozick – «Anarchy, State, and Utopia», κάποιοι και με επιπλέον φιλοσοφίες των παράπλευρων ιδεών. Και με Mary Shelley, Frankenstein and politics. Ο ίδιος ο William Godwin -του Enquiry Concerning Political Justice- εξέφρασε την πρώτη αναρχική γραφή στο “A Vindication of Natural Society” του Edmund Burke, ο Edmund Burke ήταν του κόμματος (Rockingham Whigs).

Ως αναρχικός είναι και ο Gerard Casey (philosopher) του Christian Solidarity Party – «Libertarian Anarchy: Against the State».

Ως αναρχικός είναι και ο Rafael Uzcategui – «Venezuela: Revolution as Spectacle», και” Authoritarian Demonization of Anarchists – The Anarchist Library”, Commission of Anarchist Relations. Ως αναρχικός είναι και ο Auberon Herbert – «Voluntaryism» με National Agricultural Labourers’ Union (Ένωση Εργατών) – Conservative Party (UK), και ο Peter Marshall (συγγραφέας).

Ως αναρχικό είναι και το… Thundersqueak: The Confessions of a Right Wing Anarchist, με Lionel Snell, Liz Angerford,

Ambrose Lee.

Ως αναρχικός είναι και ο Henry David Thoreau.

Το δοκίμιο του Henry David Thoreau, Resistance to Civil Government, της πολιτικής ανυπακοής, που δημοσιεύτηκε ως το μεταθανάτιο… “Civil Disodience”, έκανε αγαπητό τον όρο στις ΗΠΑ, αν και η έννοια είχε την εφαρμόσιμη ιδέα περισσότερο στο παρελθόν. Έχει εμπνεύσει τους ηγέτες όπως η Susan B. Anthony του κινήματος των γυναικών, Martin Luther King Jr. John F. Kennedy, και Frank Chodorov, η έννοια είχε την εφαρμόσιμη ιδέα στον Saad Zaghloul του Wafd Party, Αιγυπτιακή Επανάσταση του 1910.

Ως αναρχικός είναι και ο Lysander Spooner, των ελευθεριακών από Left-libertarianism προς Right-libertarianism.

Individualist anarchist pamphlets (The Right wing individualist tradition in America) Book… Τ’ ατομικιστικά αναρχικά φυλλάδια (Η ατομικιστική παράδοση της δεξιάς στην Αμερική).

Ως αναρχικός είναι και ο Murray N. Rothbard, Karl Hess, George Resch, και Leonard P. Liggio, στο “Left and Right: A Journal of Libertarian Thought”.

Ως αναρχικός είναι και ο Murray Bookchin της Νέας Αριστεράς.