Τα κοράλλια
Τα κοράλλια τώρα ξένα,
αναχώρησαν για πόλεις,
στους αιθέρες βυθισμένα,
ανθοφόρες λουτροπόλεις,
αναδύονται γδυμένα,
άμεσα στις ακροπόλεις,
σαν τα σιντριβάνια κάνουν,
όνειρο ν’ απολαμβάνουν.
–
Η αγάπη στο ντουλάπι,
της απάτης θα ‘ναι πλάνη,
να κοιτάζω το δρολάπι,
που ξεστράτισμα δε φτάνει,
δόντια έχει το ζουλάπι,
στην αγάπη… εξυφαίνει,
νιώθω την πληγή στο δέρμα,
και τη βαρκαρόλα γέρμα.
Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.
