Στη δική τους εγγραφή

 

 

Εχθές είδα έναν εφιάλτη

τα κεφάλαια του γύψου

στο περιβόλι να φιλούν

του γαμψού ψυχοβγάλτη

Και ο αλέκτορας το χατίρι

στην παλιοζωή να κάνει

ριγμένη στης ζωής τον βάλτο

να μη γίνεται σβηστήρι

Συμβάν που τράβηξε στο σαρκίο

και στη στροφή φτεροκοπά

ανάθεμα την ώρα που σκορπά

ρίνισμα στο μυροδοχείο

(Στη δική τους εγγραφή

neque vox neque auditus

η συσκευή τύρβη δίχως λήψεις

από την όψη στο ρεκόρ οι λαχνοί)

Σαν του πολέμου ρημάδι

στη διάλυση να σβαρνίζει

καταρρίπτει να λαμποκοπάς

και η περιχειρίδα στο πετράδι

Ο κραδασμός της ατομικής ολότητας

στην έντρομη υπόσταση τροπή

στον χρόνο της παραμονής βάθος

στο σύμβολο της στειρότητας

Στον πλανήτη ακτινοβολία υποκινεί

από το βάθος η πηγή του ασύλου

ο εμφύλιος πόλεμος η ανθρώπινη φωνή

μες στη φωνή η ψυχή της πάντα ορφανή

(Στη δική τους εγγραφή

neque vox neque auditus

η συσκευή τύρβη δίχως λήψεις

από την όψη στο ρεκόρ οι λαχνοί)

 

 

Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.