Ο αναρχικός είναι το ιδανικό, η ιδεολογία, η ιδέα της κατεύθυνσης, η νοοτροπία, η κοσμοθεωρία της κουλτούρας

 

Άρθρο του Σωτήρη Τσατταλιού

 

 

Η φυσική ελευθερία είναι η ελευθερία της βούλησης, η επιθυμία της αυτενέργειας, δίχως τις παρεμβάσεις των πρόσθετων. Η φυσική ελευθερία είναι και της πολιτικής δημόσιας ελευθερίας, στη θετική γνώμη της σωστής κυβέρνησης στην ισχύ της, και στη χρησιμότητα η συνοδεία της αποφατικής, της πολιτικής ελευθερίας που θα προσδιορίζει τον νόμο της προστασίας, θα διασφαλίζει μέσω του δικαίου της πολιτικής συλλογικής ελευθερίας ή της ελευθερίας των ατόμων, για τις ανέσεις, τις απαιτήσεις στη θεμελιώδη ελευθερία των πολιτών. Θα ‘ναι πάντοτε στην εκπαίδευση των δικαιωμάτων, της ευαισθητοποίησης, στον σεβασμό όλων για την ελευθερία όλων των πολιτών, των δημόσιων, των ιδιωτικών, στις ενέργειες προς την κοινωνία και των ατόμων, η ελευθερία θα ‘ναι πάντοτε στην ισχυρή άμυνα ενάντια του ολοκληρωτισμού.

 

Στον πίνακα η απάντησή μου, θα είναι όπως απομακρύνουν μια λέξη στους σκληρούς άσπλαχνους φόβους του δέους τους, έτσι θα νιώθουν πάντοτε άβολα δίχως ν’ αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους. Πίνοντας όλο τον κακό ενθουσιασμό έξω από το ψυγείο, έτσι θα είναι όλα στη διακοπή της κατάψυξης, αργότερα θα βλέπεις την ανταπόκριση της αποδοχής από το κουκλοθέατρο του κρυφτού τους, με το παιχνίδι της φρεναπάτης στην τράπουλα τους. Θα είναι όπως απομακρύνουν μια λέξη, στο πισινό δωμάτιο με τους αλγεινούς κάκτους στον εναγκαλισμό της συνεργασίας τους για τις αντανακλαστικές κινήσεις του σαδισμού τους, για να εξασκήσουν την προφορά τους στις εντροπίες, θα έχουν όλο το σπίτι δικό τους. Οι κάκτοι δε χαρίζουν ποτέ μια αγκαλιά, θα ‘ναι το ευγενικό στο δικό τους ιδίωμα. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανοίγουν το στόμα τους ποτέ για τις αποκαλύψεις, ιδίως του αγνού αυθορμητισμού, μαζεύοντας τα αγκάθια τους οι κάκτοι, για να κοιτάζουν πάντοτε τη γενική έννοια του ανθρώπου, δε θα κοιτάζουμε αυτήν που δεν εννοεί. Όμως, δεν ανοίγουν το στόμα τους ποτέ για τις αποκαλύψεις της αντικανονικής κάκιστης συμπεριφοράς, εδώ είναι το κακό της απελπιστικής αντικανονικότητας, επιβαρύνοντας χειροτερεύουν προς τους συνανθρώπους μας. Είναι πάνω μας και ήταν πάντα στο χέρι μας, αυτό είναι το υψηλότερο φορτίο που προκαλεί τη δυσλειτουργία στους συνανθρώπους μας, ακόμα και στα διαφορετικά σημεία στον χρόνο όπως στις διεφθαρμένες εξουσίες. Πρέπει να φανερώνουμε τις ανάγκες τους στις νυχτερινές υποθέσεις… βλέποντας τους εαυτούς τους, δίχως να έχουν τα ερεθίσματα να ερεθίζονται εκτός της εμπειρίας. Ενώ όλοι πάντα, δίχως εξαίρεση θα ‘ναι τα καλύτερα ηχητικά, δίχως να ενισχύει το δικαίωμα, το σύνολο στις αλληλεπιδράσεις.

Όταν θα σου έρθει η σκυτάλη πρέπει να δουν την πράξη, και οι κουταμάρες στο κρύο δε δικαιολογούνται, θα υπάρχουν

στα σιωπηλά μικρόφωνα, θα ‘ναι οι ήχοι όταν ο ήλιος θα δύει στη μωρία σου. Έτσι θα είναι όλοι σαν τον εαυτό σου παρά τη θολούρα, θα σε βλέπουν αδικαιολόγητα ν’ αντιφάσκεις συνεχώς πέφτοντας πάνω στη φωτιά, για αυτό το θέαμα θα σε κρατούν στην εξουσία δίχως την επιλογή. Γιατί, αυτό είναι της αθέμιτης εκμετάλλευσης τους, το δήθεν κατασκευασμένο μονοπώλιο τους, ποιους θα ψηφίσουν, πάντοτε στην τώρα εποχή ή στο ύστερο. Γιατί, το ψυχικό μεταφερόμενο φορτίο σου… θα έρθει απέναντί σου. Πάντοτε, θα ‘ναι αυτό που θα σε αυλακώνει στο κοινωνικό μέτωπο της δράσης, που συνεισφέρεις και συνεισφέρουν. Έτσι, θα φέρνεις τις κοινωνικές συμμαχίες… στην πραγματικότητα σε μη βίαιη ασύμβατη σύγκρουση, και της αυξημένης άμυνας την εγρήγορση ενάντια στις καταπατήσεις σου, την ώρα που όλοι θα σου δείξουν την κατάληξη του δρόμου που έστρωσες. Πρέπει να σταματήσει παράλληλα το (κυνήγι μαγισσών), γιατί η ικανότητα, η δημιουργικότητα, η αξιοπιστία, και η υπομονετικότητα έχει την επιθυμία του συναισθήματος να γοητεύει, δε γοητεύουν οι ανακαλύψεις των κακόζηλων, των κακότροπων μοχθηρών μαγισσών, στο κυνήγι των μαγισσών. Οι ελλείψεις δεν κινούνται για την ευτυχία, δε θα εξασκούνται για την ευτυχία που ενσωματώνει τις κατευθύνσεις των στόχων γύρω μας, με τις τάσεις στις επιλογές μας, στους ανοιχτούς χαρακτήρες, στις ανοιχτές σειρές της επιλογής σου. Δεν είναι το σωστό να γοητεύεις μόνο τα σκυλόψαρα σου, και ό,τι σου μοιάζει, μπροστά στον λαό, δεν είναι το σωστό να καταπιάνεστε σαν τους πληρωμένους τους… κατασκευάζοντας το όνομα τους δίχως τις μοχθηρές ανωμαλίες τους, σαν τους υπέρμετρους στον φανατισμό των ειδωλολατρικών, και των δημόσιων έργων που δεν πληρώθηκαν από τους ίδιους, αλλά από όλο τον λαό.

Το ηθελημένο λανθασμένο θέμα στο πλαίσιο της επιρροής είναι συνήθως η απόκρυψη των στοιχείων, ενώ πολλές φορές είχε μιλήσει η σκέψη, ακόμα και στα πρώτα συνέδρια για τα κοινωνικά γεγονότα που είχαν συμβεί, και για τις λανθασμένες κρίσεις στον αδικαιολόγητο περιορισμό του προβλήματος. Των προβλημάτων, που υποστηρίξανε πολλοί και υπήρξανε τα θύματα της αθέμιτης εκμετάλλευσης, της άλλης -δίχως ν’ ακούσουνε τις γνώμες άλλων στις ανταποκρίσεις- ομόφωνης τρομοκρατικής ομαδικής σκέψης. Για αυτούς είναι στη θεμιτή υπόσταση η καταπίεση δίχως να σου προβάλλουνε τ’ ανούσια τους, δίχως την ουσία θα κρύβουνε πάντοτε τον λόγο της μυστικότητας τους. Η οροθεσία της τρομοκρατίας είναι συνήθως στις δολοφονίες των ανθρώπων, στην πράξη της βίας ή της βίαιης απειλής, στην πράξη όπως και οι καταστροφές είναι βίαιες, και υπάρχουνε οι σωστές πράξεις στις άμυνες ή στις αυτοάμυνες, στις επιθέσεις τους εν καιρώ ειρήνης. Εκτός του συγκεκριμένου θέματος, εν καιρώ ειρήνης στον φιλελευθερισμό οι ενέργειες μας, δεν πρέπει να φοβίζουνε ή να τρομοκρατούν κανέναν από τους πολίτες. Όλοι οι πολίτες έχουνε τα δικαιώματα τους και τις ιδέες της πίστης τους, εκεί που θα κυκλοφορούν ελεύθερα ή με τα παιδιά τους, πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα τους και τα σύνολα στις ελευθερίες τους, στα δημόσια και στα ιδιωτικά δικαιώματα στις ζωές τους. Θα ‘ναι ενεργοί ως αναρχικοί στις συγκεκριμένες απαιτήσεις τους, απέναντι από τις διαφορετικές απαιτήσεις, και στις διαφωνίες της ερμηνείας ως αντιπολίτευση και στις ειρηνικές διαμάχες της ελευθερίας και της ελεύθερης βούλησης. Ο αναρχισμός είναι της αυθεντικότητας, οδεύει στην πολιτικοϊδεολογική ανεξάρτητη αναρχία, είπαμε, δεν είναι το άναρχο, δεν υποτάσσεται, αντιτάσσεται. Αντιπροτείνει λύσεις στην αντίθεση του αυταρχισμού, στην αντίθεση της υποταγής, στην αντίθεση της εξουσιαστικής ιεραρχίας δίχως την κατάργηση της δημοκρατικής πράξης, στα ετυμολογικά… με τ’ αντιεξουσιαστικά συνθήματα και με τα μη βίαια συναισθήματα της ελευθερίας, όπως και στον εαυτό σου. Στα συλλαλητήρια, στις συγκεντρώσεις, για τις διαφωνίες της ερμηνείας ως αντιπολίτευση και στις ειρηνικές διαμάχες της ελευθερίας με τα δικαιώματα των ισοτήτων, τα εργατικά, τα κοινωνικά κ.τ.λ. στις διαφωνίες αντιπροτείνει λύσεις.

Δεν είμαστε η καπιταλιστική φύση, στην κυριαρχία της ιδιωτικής κεφαλαιοκρατίας, ούτε της δημόσιας, είμαστε με την

κρατική παρέμβαση. Επιζητούμε τουλάχιστον το κράτος να προστατεύει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, των κατοίκων, τη διατίμηση στις αγορές, στις δαπάνες, να προστατεύει την ιδιοκτησία του, το δικαίωμα της ψηφοφορίας ανεξαρτήτως εθνικότητας, του φύλου ή τις προτιμήσεις στη σεξουαλικότητα, να προστατεύει την εργασία του, την κοινωνική και την προσωπική του ανεξαρτησία. Να προστατεύει το σύστημα της υγείας, της παιδείας, της δημόσιας λειτουργίας και της εξυπηρέτησης, τις πολιτικές ελευθερίες, τις πληρωμές του και τα δικαιώματα που θ’ αρμόζουνε στις αναλογίες της φροντίδας του, στη ζωή του, εκφράζοντας τη δικαιοσύνη και για την ισορρόπηση των υποθέσεων. Στην οικονομική αυτορρύθμιση του κράτους ανάλογα με τη δύναμη του, δουλεύοντας και προσφέροντας στους οργανισμούς του και την παιδεία του. Αυτά που ορίζει απλώς η φιλελεύθερη δημοκρατία από τη κέντρο δεξιά μας (Liberalism – “Liberal democracy” (Ordoliberalism (Progressive conservatism (Conservative liberalism (Classical liberalism) Progressivism) δίχως την κλεπτοκρατία, για να υπηρετήσουν τον λαό στις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας. Από εκεί και πέρα είναι δικαίωμα σου η καπιταλιστική φύση, αλλά είναι καλύτερα στην ένωση με τους συμβιβασμένους των δημοκρατικών ελευθεριακών, τους ομαλούς της δικής τους ατομικής ελευθερίας (Laissez-faire) στην προσωπική τους ζωή, και της συμπεριφοράς στα οικονομικά τους… ή με τα μοντέλα που μπορεί να σου προτείνει το κράτος, αν ασχολείται με τα επιπλέον μοντέλα ή αλλουνών, από τη σκληρή πλευρά τους… που είναι όλο το συμφέρον δικό τους. Για την επιχείρηση της εταιρείας τους, δε χρειάζονται οι άναρχες κυβερνήσεις ή Laissez-faire κυβερνήσεις, για να χάσουμε όλες τις ανθρώπινες αξίες της δημοκρατίας. Γιατί υπάρχει και στη γενική έννοια του φιλελευθερισμού, το ασυμβίβαστο μοντέλο με την καπιταλιστική φύση, αλλά σαν να χρειάζονται τη μόνιμη παρέμβαση στις παρενέργειες της.

Τα υπόλοιπα θα ‘ναι σαν την εγωιστική ανοησία της ενέργειας, της αριστοκρατίας του ατομικισμού, γιατί αμυνθήκαμε στους θεούς της δημοτικότητας τους, θα προτιμάμε την ποσότητα του ατομικισμού των στοιχείων προς τα ορισμένα των ατόμων. Για τις συγκεκριμένες γραφές τους, στις συμπεριφορές, στις απόψεις, στα ιερά, στις θρησκείες, στις αρνησιθρησκίες, στα ιδεώδη, και πολλά άλλα για τον ατομικισμό του αναρχισμού στον φιλελευθερισμό. Είναι καλό για τη γενική έννοια της σκέψης του αναρχισμού, να ισχυρίζεσαι τη θέληση σου, από τους συλλογικούς προορισμούς στις επιλογές της προτίμησής τους ως θεωρία του ατομικισμού. Συνήθως, καμιά δικτατορία δεν επιτρέπει την πολιτική αναρχία, εκτός από την εξέγερση του πραξικοπήματος δίχως τις επιλογές των πολιτών. Την έχει εκτός της ιδέας, συνήθως ως άναρχο στην πολιτική αναρχία, συνήθως ως ελευθεριακό της ιδέας (Libertarianism), και κάποιες θα ‘ναι αν θα τις υποδεχτεί… και θα ‘ναι στη συμφωνία, οι συγκεκριμένοι στα περιορισμένα χωράφια τους, διατηρώντας τη συμφωνία στη δικτατορική κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα θα ‘ναι σαν την εγωιστική ανοησία της ενέργειας του παραεμπόριου, δημιουργώντας τους ψεύτικους εθνικισμούς τους, για τους ευπειθείς πολίτες στην ανεξέλεγκτη επικίνδυνη ποιότητα των προϊόντων της αγοράς. Και για την κερδοφορία δημιουργώντας τους ψεύτικους τοπικισμούς τους, δημιουργώντας τις ρήξεις των δεσμών ή τις πισώπλατες ρήξεις, ότι θα φταίνε αδιάκοπα όλοι οι άλλοι δεσμοί ακόμα και τα κράτη εκτός πάντα η κλεπτοκρατία. Δημιουργώντας ρήξεις στο εμπόριο των μικρών ως και των μεγάλων, των φτηνών ως και των ακριβών, είναι στις αξιολογήσεις οι τιμές τους, και ελεγμένα για την κατανάλωση. Γλυτώνοντας πολλά στη γενική έννοια της προστασίας των προϊόντων, ώστε ισορροπώντας να πουλάνε όλοι, γιατί τα τοπικά προϊόντα δεν πρέπει να είναι πιο ακριβά από το εξωτερικό κοστολογώντας τις μεταφορές κτλ. των προϊόντων. Βάζοντας τον κόσμο στη ρήξη της αντιπάθειας από την αθέατη ενέργεια, τη συμπεριφορά της εξουσίας τους. Δημιουργώντας, τους ψεύτικους μύθους τους, ν’ αφηγούνται τον φαινομενικό πατριωτισμό τους, πολλές φορές στην αθέατη ιστόρηση της ιστορίας τους. Έτσι ακμάζοντας όλες οι άναρχες ανοησίες των άναρχων, στο ταίριασμα της άσωτης διεφθαρμένης παρακμιακής συμπεριφοράς, απροστάτευτα τα κοινωνικά θέματα του κόσμου, εκτεθειμένα τα εμπόρια, οι επιχειρήσεις, τα οικονομικά, με τις φοροκαταιγίδες στον κόσμο, στις επιχειρήσεις δίχως τις αναπνοές βάζοντας λουκέτο, υπάρχοντας και οι αδύναμοι των άναρχων, ή να καταναγκάζει η αδυναμία συνήθως στο ανεξάρτητο, αλλά είναι οι ειλικρινείς. Διότι, ο αληθινός πατριώτης σε θέλει στη διεθνή, με την αντιπολίτευση στους σωστούς και στους δίκαιους δεσμούς, καταλαβαίνοντας τον αγώνα όλων και των άλλων κρατών. Για να σε αντιλαμβάνονται δίχως αυτό να σημαίνει κάτι, ο αληθινός πατριώτης δε χτυπάει τον λαό, δε βασανίζει στα βασανιστήρια την κοινωνία μας. Προωθώντας θα προωθείσαι, δίχως τον σκληρό, τον αδυσώπητο ανταγωνισμό, στηρίζοντας την τοπική αγορά, της χώρας και της διεθνούς.

Με τον άναρχο απολιτικό τρόπο της φιλοσοφίας, για τον δημοκρατικό πολιτικό τρόπο, της αγνείας στην άγνοια της

πληρότητας, της αγνείας του αυθορμητισμού στους ίδιους καθορισμούς, ή ενώνεις στη γνώση των ατόμων και ζεις όπως θέλεις. Γιατί το ξεκάθαρο άναρχο ήταν προσβλητικό επίθετο ως κακουργηματικό. Γιατί πρέπει να εφαρμόζεις τους πολιτικούς καθορισμούς, για τον δημοκρατικό πολιτικό τρόπο, εκεί θα διατηρείς τον αυθορμητισμό σου, την πρωτοβουλία σου, και την αταξία -χύμα- στη ζωή σου, ή ζεις όπως θέλεις.

Υπάρχουνε αναρχικοί νομίζοντας ότι πετώντας μια βόμβα μολότοφ έγιναν αναρχικοί, ο αναρχικός είναι το ιδανικό, η ιδεολογία, η ιδέα της κατεύθυνσης, η νοοτροπία, οι συγκεκριμένες πολιτικές αντιδράσεις ενάντια στις ηγεσίες, η κοσμοθεωρία της κουλτούρας, ο αναρχικός είναι και ο λαϊκός, ο λαϊκός της κουλτούρας, της κοσμικότητας. Ο ανεξάρτητος ενεργός ακτιβισμός και στις κινήσεις των δρόμων στα συλλαλητήρια, δεν είναι όπως πολλές φορές είδαμε στις καταστροφές, ούτε όπως πολλές φορές είδαμε τ’ ανεξέλεγκτα ή τα θανατηφόρα χτυπήματα. Ούτε τελούν στις πόλεις τα ολοκαυτώματα της αθλιότητας. Η ζωή τους δε θα ‘ναι στον κίνδυνο και τη χρέωση της μόνιμης οπισθοδρομικής εξέγερσης στις ζωές μας, που θ’ απεικονίζει μετρώντας τον γενικό αυταρχισμό σε όλες τις μεριές του, εν καιρώ ειρήνης θα ‘ναι στη ζωντάνια η ζωή και στον σεβασμό όλων των πολιτών, ν’ αγωνιζόμαστε στα πολιτικά δικαιώματά μας. Προκαλώντας το ενδεχόμενο των κατάλληλων παρεμβάσεων ακόμα και από τους πολίτες όπως είδαμε αρκετές φορές με τον παρόμοιο τρόπο, που δεν προσφέρει κανένας. Ο σεβασμός για το άτομο σου, θ’ απαιτεί τον απομακρυσμένο σεβασμό σου.

Ο Εθνικοαναρχισμός (National-anarchism) του νεοφασισμού είναι στην εξεγερτική κρυφή δύναμη τους, στη χαρακτηριστική τους θεωρία πέρα από την αριστερά και τη δεξιά, στην ανάμειξη της σκληρής ελευθεριακής στη φαινομενικότητα ως ακροδεξιά (Alt-right) και της πτέρυγας, εναντίον του φιλελευθερισμού, όπως και ο “Popular Resistance Association”. Όπλα και βίαιες εξεγέρσεις, κοκτέιλ μολότοφ, καταστροφές, δολοφονίες των πολιτών και των αξιωματικών στο “Boogaloo movement”. Το κίνημα “Yellow vests protests” είναι το διαιρέσιμο στο αποτέλεσμα του ονόματος στις μεγάλες μακρινές αποστάσεις για όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά ένα μερίδιο ήταν στο ακροαριστερό και στο φαινομενικό ακροδεξιό φτερό για τις καταστροφές. Στις 8 Ιανουαρίου 2023, ο φόβος είναι ότι στη Βραζιλία σχεδιάζουνε έκτροπα από τα σκάνδαλα στις καταστροφές “2023 Brazilian Congress attack”… Στην Ελλάδα, Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 2020, έκαψαν 20 αυτοκίνητα μέσα στο δίωρο, στο Μαρούσι και στην Αγία Παρασκευή, 2 Ιουλίου 2021 έκαψαν αυτοκίνητα, στην οδό 17ης Νοεμβρίου, 11 Ιανουαρίου 2019 έκαψαν αυτοκίνητα στο κέντρο, έκαψαν 12 αυτοκίνητα στις 18 Μαΐου 2020. Τέτοιες πράξεις είναι συνηθισμένες από τον ακροαριστερό σοσιαλφασισμό (Social fascism – Red fascism ή National Bolshevism) και τη φαινομενική δικτατορική ακροδεξιά. Άγρια επεισόδια με τη φαινομενική δικτατορική ακροδεξιά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης 08.09.2018. Και Μυτιλήνη… 5 Φεβρουάριου 2020 κατέγραψαν τις επιθέσεις με τα κράνη και τα ρόπαλα. Κατέγραψαν τις επιθέσεις στην Αθήνα… Ο χουλιγκανισμός στην Ελλάδα… όπλα, αιχμηρά όπλα και βίαιες εξεγέρσεις, κοκτέιλ μολότοφ, καταστροφές, δολοφονίες των πολιτών, στις επιθέσεις δίχως την αιτία, στις ληστείες, στα εγκληματικά καρτέλ των ναρκωτικών όπως το “Καρτέλ του Μεδεγίν”, γιάφκες, εμπνευσμένοι από τα δίδακτρα τους και τα γραπτά τους.

Κάποιοι συγκεκριμένοι είχαν εξαπλωθεί στην πλατεία, με το ανοιχτό καπάκι του κεφαλιού τους σαν πορτμπαγκάζ, επιζητούν να μας δείξουν πως το νόημα της ζωής είναι το ανεξέλεγκτο ακράτητο βίαιο μυαλό, που το μυαλό με το νόημα της ζωής δεν υπάρχει μέσα τους, ή το νόημα της χαλιναγώγησης προς τους συνανθρώπους μας. Προφανώς, η υποτιθέμενη πολιτικοποίηση του συνόλου τους, θα τους βολεύει στην επιβίωση, προς στους κρυμμένους υπονόμους των οχετών του υπόκοσμου. Στην προπαγάνδα της παραπληροφόρησης, να χειραγωγούνε οι ραδιούργοι αντιστρέφοντας το μυαλό της λογικής. Κάποιες φιλελεύθερες ομάδες του φιλελευθερισμού, γενικά των ιδανικών μας, ήταν στις φτιαγμένες ακίνδυνες μικρές ομάδες… με τον ακίνδυνο κρότο της λάμψης στις διάφορες παραλλαγές, ενάντια στην καταστρεπτικότητα, που δεν πλησιάζει καν τις περιουσίες, επομένως πόσο τις ανθρώπινες ζωές. Πάντοτε ελεγχόμενες από το κίνημα, συνήθως ως η επαναστατική αναπαράσταση στους δρόμους, κυκλωμένη από το κίνημα πέφτοντας στον άδειο δρόμο, πέντε με δέκα το πολύ άτομα για τον έλεγχο, δεν τρέχουνε με τα φιτίλια μες στον κόσμο. Κάποιες φιλελεύθερες ομάδες του φιλελευθερισμού, ήταν στις φτιαγμένες ακίνδυνες μικρές ομάδες και πάντοτε της μειονότητας… στις διάφορες παραλλαγές τους, ή παρόμοιες αλλά με τον ίδιο πάντοτε τρόπο, και απέναντι από τα ΜΑΤ (Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης) πέφτοντας στη μεγάλη μακρινή απόσταση από τα ΜΑΤ, γιατί πάλι δηλώνει κανονική σύγκρουση της αναμέτρησης ή το καλύτερο στους απομακρυσμένους άδειους δρόμους, που μπορεί ν’ ακολουθήσουνε τα ΜΑΤ. Τα πάντα είναι πώς να πράττεις, δεν ξεχνάς ποτέ τους φιλελεύθερους ιδεολογικούς κανόνες, γιατί και το μολύβι γίνεται επικίνδυνο.

Παρόλες τις μορφές των αναρχικών άρθρων μας, είναι δίχως τον ακίνδυνο κρότο της λάμψης στις διάφορες παραλλαγές, των αναρχικών άρθρων μας όπως “Η αρνητική σύνθεση της ελευθερίας… αναρχισμός των φιλελεύθερων, για τους αντιφασιστικούς φιλελεύθερους”, “Για τους πρόθυμους αντιφασίστες… των φιλελεύθερων του αναρχισμού”, “Ο ιδεολογικός… και ο φιλελεύθερος στον αντιφασιστικό αναρχισμό”, “Ο ιδεολογικός… και ο φιλελεύθερος στη σύνθεση της αντίληψης του ατομικισμού, στον αντιφασιστικό αναρχισμό”, “Antifa of liberalism… ο φιλελεύθερος στον αντιφασιστικό αναρχισμό”, “Antifa of liberalism… Ο αναρχισμός, ως αντίδραση στον πατερναλισμό της απόλυτης κυριαρχίας”, “Ο αναρχικός είναι το ιδανικό, η ιδεολογία, η ιδέα της κατεύθυνσης, η νοοτροπία, η κοσμοθεωρία της κουλτούρας”, και το βιβλίο μας “Ο ανήλιαγος της πόλης”.