Μετά την κοινωνική αναμέτρηση
Κατέγραψε τις αντιφάσεις όπως φαίνονται
να μάθουν επιτέλους πως θα λειτουργεί συχνά
σαν αποτέλεσμα να ξεκινήσει σ’ έκταση,
αντικρουόμενα υποβολής της νάρκωσης,
κατάσταση που μοιάζει ξαφνικά χωρίς απώλεια
μα θα ‘ναι σε αναισθησία ή παράλυση,
στην ύπνωση, στην παύση κάθε κίνησης ν’ αλλάξεις
που διόρισαν, μες στις ενδόμυχες τις σκέψεις μας.
–
Θες να εστιάζει για το θέμα, για την διαδρομή
για την μετάβαση σε όποιους αντιστέκονται,
στο πόδι, γίνεται από εσάς η διασπορά
καθώς αντίκειται στους νόμους, στην ταπείνωση,
με άλλο δρομολόγιο, άλλο στόμα υπομένει,
που διαμαρτύρονται για των εγκλωβισμένων
την ιστορία σ’ ένα επιχείρημα διαρκής,
μακριά, μια σου αναφορά στα μακροπρόθεσμα.
–
Στην έκθεση μας φαίνονται τα χημικά τ’ αέρια
σχεδόν εξήντα όταν ήμασταν εκτεθειμένοι
μες στον κατακλυσμό θολούρα κάποιας ύλης
που ήταν για την έξοδο της διαφυγής στο πλήθος.
Ο δεδομένος όγκος δακρυγόνων δεδομένος
που βρίσκονται κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης
για το μη βίαιό μας τρόπο ανταπόκρισης,
ακίνδυνης, ειρηνικής δημόσιας έκφρασης.
–
Που τότες είχες δει τον γύρο σ’ ένα βίντεο
που έσπασαν μες στο απόγευμα να μας χωρίσουν,
εκεί που είχε ξεκινήσει την επίθεση
εκεί τη δέχτηκαν, για την επίσκεψη ατόμων.
Με φόντο ένα ισχυρό μας φως στα χέρια
κι έγινε η αναγνώριση για να καλύψει,
για να καλύψει ένα σήμα μας κινδύνου
μες στην κοινωνική μας αναμέτρηση το σήμα.
–
Εκεί που ώρα πια μετά ο τίτλος πέφτει.
«Παράγεται χωρίς ζημιές από τα έντομα
αφού η πόλη και ο κόσμος είναι μόδα,
χαμόγελο στο έργο, του πολιτισμού το έργο
χαμόγελο, ακόμα για την ειλικρίνεια».
Μας είπε ο εκφωνητής, να δίνεις σημασία.
–
Κουβέντα μες στον δρόμο, για τον Γιάννη δρόμος.
– Σωτήρη, έλα θα ξαναφτιαχτούν, συνεκφωνώ.
– Μα έλα Γιάννη, μες στην πρώτη μας ενότητα.
– Με αναχαίτιση θα γίνεται, προσέξτε!
«Οι κυβερνήσεις, πού ορίζουν για εδώ/εκεί;»
– Ειρηνική διαδήλωση με αποτέλεσμα
στην αδικία, γίνεται φωνή διαμαρτυρίας,
φωνή, θ’ ακούγεται καλύτερο το κέντρο.
–
– Ειρηνικά που κυβερνούν δημοκρατίες
από μεγάλες δημοκρατικές δημοκρατίες,
στα πλήρεις, για τ’ ανθρώπινά μας δικαιώματα.
– Μα πιο ανεκτικά για τις μικρότερες, προσέξτε!
Δεν έχεις για κυβέρνηση, δεν έχουν να σου δώσουν.
– Αρμόδιος και Αριστογείτονας, μα πού να ήταν;
Των «Αθηναίων Πολιτεία» στο υπαρξιακό.
Ποίημα του Σωτήρη Τσατταλιού.
Από το βιβλίο… Ο ανήλιαγος της πόλης.