Η αρνητική σύνθεση της ελευθερίας… αναρχισμός των φιλελεύθερων, για τους αντιφασιστικούς φιλελεύθερους

 

Άρθρο του Σωτήρη Τσατταλιού

 

 

 

Της άρνησης η ελευθερία στον σημαντικό δεσμό της ανεκτικότητας ως κεντρώος, είναι να είσαι ο αποφατικός, να μην ανέχεσαι αμφισβητώντας τα σημεία στην επεξεργασία της εξουσίας ως τ’ ακατανόητα, θα ‘ναι της ακατανοησίας στην προσωπική σου λογική, και στην ακαταδεξιά, στην αδικαιολόγητη παρέμβαση ή στον περιορισμό της εξουσίας στη λογική της ελευθερίας, ως ο άνομος νόμος της ελευθερίας. Και να μην ανέχεσαι τις καινούριες και τις παλιές αφίξεις του εξαναγκασμού και του περιορισμού, στον προσωπικό ή στον κοινωνικό σου δεσμό με τον θεσμό της. Είναι πάντοτε με τον τόνο της αρνητικής ελευθερίας, πάντοτε στη λευτεριά της ανεξαρτησίας της, θα ‘ναι δίχως τον έλεγχο και της εξουσίας, γίνεται μόνο όταν εικάζει αναγκαστικά για το κακό, για την ευσπλαχνία των κοινωνικών δεσμών, και των θεσμών. Πάντοτε οι νοητικοί ιδεατοί του πνεύματος, θα ‘ναι οι απελευθερωμένοι από τα υλικά ηθικά του κράτους, αλλά όπως γίνεται η αρνητική ελευθερία στους δεσμούς των θετικών πάντοτε θα επικρατεί.

 

Ό,τι θ’ απορρίπτετε ως πρακτική από το μυαλό σας, θ’ αποτελεί το μεγάλο μέρος της οπτικής γωνίας, ως συνήθως θα ‘ναι όταν τα πράγματα φαίνονται λάθος, όπως όταν θα κάνουν σχέδια και θα εκτιμάνε τον κακό ανταγωνισμό… τα πράγματα θα φτάσουν λάθος, αυτά θα συνδυάσετε φαινομενικά. Όμως πολλές φορές ό,τι ήταν σημαντικό στο παρελθόν δεν είναι τόσο στο παρόν, όμως αυτοί οι σωστοί παράγοντες ανέβασαν το νόημα στην εξελικτική ζωή σου, δεν είναι ασήμαντα, να συναγωνίζονται στα ίσα επίπεδα.

Όπως, ως συνήθως θα συνδυάσετε φαινομενικά, το μοτίβο στη φιλοσοφική έννοια της φιλελεύθερης άρνησης.
Ο αναρχισμός, δίχως να ‘ναι αναγκαίο πάντα το ορμέμφυτο, για να έχεις την ελευθερία… τη δημοκρατία των φιλελεύθερων, τους αντιφασιστικούς φιλελεύθερους, μεταξύ της εγκριτικής και της ακυρωτικής θέσης στον στόχο της εξουσίας, μια άλλη έννοια του είναι με την παρουσία της εξουσίας, ο στόχος της εξουσίας είναι ο αποφατικός στόχος για να καταναγκαζόμαστε, για να υπαγορεύει τις απαγορευμένες ενέργειες που επιβάλουν τον εξαναγκασμό, των βιαιοπραγιών της τρομοκρατίας για τα καταφατικά αποτελέσματα, με τη δέσμευση του παραβάτη εξυγιαίνοντας το άτομο. Έτσι, και με τις εξουσίες εκτός του αστυνομικού νόμου, με τις ομάδες της επιφυλακής, των πρακτόρων, και στον αναρχισμό μας των πολιτικών ιδεών, και ανεξάρτητος ή ως ο ειρηνικός αντιεξουσιαστής που δεν είναι αναγκαία η εξουσία.

Η βιαιοπραγία είναι η προσωπική εξουσία ή η συλλογική των παρασυρμένων από ένα πρόσωπο στους περισσότερους σχηματίζοντας ενέργειες, της ψυχολογικής απειλής, της θανάσιμης απειλής… Με τη φιλοσοφική έννοια της αυθεντικής δεξιάς των φιλελεύθερων του αναρχισμού, “Negative liberty” που μέσω της βάσης θα φκιάχνει και άλλες έννοιες, της συλλογικής ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ανεξαρτησίας του ατόμου, θα διευκρινίζουν σύμφωνα με τη βούληση και τη συνείδηση, την αντίληψη της θέλησης του ατόμου και της κοινωνίας, θα ‘ναι η αποδοχή της ευθύνης, της ιδιότητας, της αρμοδιότητας, της λογικής, της ενοχής, των παθών, και των παράλογων παθών της παθολογικής έξης. Η αρνητική σύνθεση της ελευθερίας θα ‘ναι για την πραγματική ελευθερία, πάντα οι σκλάβοι είναι ανελεύθεροι, θα ‘ναι οι ανύπαρκτες παρακωλύσεις, τ’ ανύπαρκτα φράγματα της ζωής στην ελευθερία του ανθρώπου, πάντα με το αντεπιχείρημα του πατερναλισμού, για τους ανυποστήρικτους, και στην ανάμειξη του κράτους για την ηθικολογία.
Κρατώντας τις ποσότητες της ενέργειας μας, αυτά τα διαφορετικά είδη των ενεργειών είναι τα σωματικά είδη της ελευθερίας και των μεθόδων που λειτουργούν, -στην εξαίρεση η προέλευση των φυσικών αιτιών ή τα αυτοπαθή εμπόδια- θα ‘ναι στην αντιδραστικότητα του εξαναγκασμού, δε θ’ απομακρύνει τις επιθυμίες των επιλογών, για να κυνηγήσει τις επιθυμίες του ανάλογα τις δυνατότητες.

Να εργαζόμαστε εκτός την εξάντληση, την εξασθένιση, τη μείωση, για την κάλυψη των αναγκών, τη διασκέδαση, και

άλλα που θα συνεισφέρουν στην καλή ιδιότητα του πολίτη, να γνωστοποιούμαστε για τα ζητήματα που θ’ ανησυχούν και έτσι ίσως θα επηρεάσουν και τους άλλους ανθρώπους στις ζωές τους, στην κατάσταση της ένωσης από τις δικές μας πόλεις και τις γειτονιές, στις παγκόσμιες ομάδες.
Δε θ’ ανέχονται πάντοτε στις αποστάσεις… τους αντίξοους της κυκλοθυμίας τους, στον κατασκευαστικό τομέα της συνύπαρξης μας, θα ‘ναι στον χαρισματικό κύκλο της συνολικής κοινωνικής ζωής πολύτιμες, θα ‘ναι για τους μη φασιστικούς φιλελεύθερους μας ο αρνητισμός ή στους αντιφασιστικούς φιλελεύθερους μας η αρνητικότητα, θα ‘ναι η ιδανική θεωρία της εξέχουσας αντίρρησης.

Απορρίπτοντας μια κοινωνία των φοβισμένων, ανώτερα υποδεέστερη γεμάτοι κανόνες, ταμπέλες του χαρακτηρισμού, μια κοινωνία σαν τους παραβάτες μπασκίνες του χαρακτηρισμού ο μπάτσος, -δεν τους κάνει ο αστυνομικός- στο μεγαλύτερο μέρος οι εξαρτημένες αξίες, να συνυπολογίζουν ακόμα στις ταμπέλες με τους σηματοδότες, για να αναγκάζουν την υπακοή των κινήσεων στη διαδρομή εκτός του δρόμου. Στην αναζήτηση δε θα επιτρέψουμε οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο που δε φτιάχναμε εμείς, ως οι ακόλουθοι πολίτες απέναντι τους, για να είσαι ο ευάλωτος παρασυρμένος που θα κυριεύεται, στις δικές τους τις διαφημίσεις.

Ακόμα και των άλλων μορφών του εκφοβισμού, στις δικές τους τις απεικονίσεις τρομάζοντας τους ανθρώπους, οργανώνοντας τις κρυφές γιάφκες των προαγωγών τους… πληρώνοντας τα σπασμένα ο κόσμος μας. Ακόμα, και για την επιβολή να διδαχτείς δηλώνοντας την άγνοια του υποκριτή με τα λόγια των καθορισμένων τ’ ακαθόριστα… δίχως των αυτοδίδακτων τη γνώση, έστω για την ενασχόληση. (Η μάσκα που θα χαρακτηρίζει την ισότητα των προσώπων… στη μάσκα σου δε θα μετράει τη σημασία.) Έτσι, με της απλότητας την αναλογική, θα μας απομακρύνουν από την κοινωνική μας ελευθερία, όταν ξυπνάμε θα κατευθύνουμε της ζωής μας την ελευθέρωση, αντιδρώντας σε κάθε τρέχουσα κατάσταση… για να βρίσκουμε την πραγματικότητα και να ξετυλίξουμε το επίπεδο της ελευθερίας.

Πάντοτε τα έντονα παρανοϊκά φερσίματα σαν τις ψευτοφυλλάδες, θα ‘ναι σαν τους απίστευτους, στην πληρωμένη διαμαρτυρία δίχως το αποτέλεσμα, για να σπάσουν την ουσιαστική των δυσκατάρριπτων, όταν θα λερώνετε… στην πληρωμένη διαμαρτυρία με τις καταστροφές ακόμα και από τους μπασκίνες, θα ‘ναι οι φτιαγμένες δουλειές με φούντες. Σαν τις ψευτοφυλλάδες, όπως είναι διαφορετικά η υπερ-δημοκρατία, η δημοκρατία, η ανυπόστατη ημι-δημοκρατία, -είναι και αναλόγως τις δυνάμεις και τι έχεις- είναι τα διαφορετικά είδη από τους φασίστες ή τους φασίστες των εκδημοκρατισμένων μανιφέστων.

Στη διαμαρτυρία, στην απεργία, θ’ αρνούμαστε στους δρόμους, αντίθετα στις χειραγωγήσεις των μηχανορραφιών, για τις δημόσιες αποφάσεις, τα περιστατικά της καθημερινής ζωής, τη βίαιη κρατική κατάπνιξη.
Θα εκφράζουμε ειρηνικά τις απόψεις μας, από τα διαφορετικά σωματεία με την υποστήριξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, θα ‘ναι η έκφραση της δυσαρέσκειας, για ν’ απαντήσετε και να ελευθερώσετε τα δεσμά. Η ειρηνική διαδήλωση θα ‘ναι των αιτημάτων, των καταγγελιών η έκφραση, και μέσω της διεθνούς που απαγορεύει την απαγόρευση των διαδηλώσεων, για έναν κόσμο πιο δίκαιο και ισότιμο, αντιρατσιστικό… έτσι στις επιδράσεις, στις αντιμετωπίσεις για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην ελευθερία της έκφρασης.