Ο ανήλιαγος της πόλης. Ο Λόρκα έλεγε πως «ο αληθινός ποιητής, είναι εξ’ ορισμού επαναστάτης». Αυτό ακριβώς είναι και ο ποιητής Σωτήρης Τσατταλιός. Επαναστάτης με χιλιάδες αληθινές αιτίες και μέσα από τις τέχνες της ποιήσεως όπου είναι πλέον άριστος γνώστης, θέλει ν αλλάξει τον κόσμο, το άδικο, είτε πρόκειται για την ελευθερία, τον έρωτα, τα μικρά παιδιά αφού πρωτίστως, τον έζησα να προσπαθεί πρώτα ν’ αλλάξει τον εαυτό του ως οφείλει. Γνωρίζει πλέον, πως για κάθε ποίημα, χρειάζεται κι ένας ηθικός λόγος, όπως ακριβώς χρειάζεται για κάθε σκέψη ή πράξη μας.

Ο Αριστοτέλης ακόμη στο «Περί ποιητικής» αναφέρει πως: «για το πώς έγιναν τα πράγματα, είναι δουλειά ενός ιστορικού. Ο ποιητής, οφείλει να λέει τα πράγματα πώς θα έπρεπε, ή πώς θα ήθελε να γίνουν». Και ο ποιητής μας εδώ κάνει το ίδιο, μέσα από τις τέχνες της ποιήσεως. Η γνώση, απελευθερώνει πάντα στο τέλος δίνοντάς σου την δυνατότητα να πεις τα πράγματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τον ποιητικό.

Πειθαρχημένος ο ποιητής μας εκεί που χρειάζεται, ρομαντικός και ελεύθερος όπου αυτός επιλέγει, ονειροπόλος στα ταξίδια αλλά και σκληρός με τον εαυτό του ως οφείλει σαν ποιητής. Έχει την ικανότητα πλέον ως αριστοτέχνης, όπως ακριβώς ήταν και οι μεγάλοι μας ποιητές, να λέει τα πράγματα με όποιον τρόπο επιθυμεί, είτε πρόκειται για στιχουργική μορφή, για μετρική, και τέχνες της ποιήσεως. Διαχειρίζεται με απλότητα την όποια έμπνευση και στο τέλος, η γνώση και η πειθαρχία του προσδίδουν απέραντη ευκολία στον γραπτό του λόγο.

Η ποίηση, δεν είναι αυτό που φαίνεται, δεν είναι αυτό που δείχνει, είναι αφαιρετική όπως ακριβώς και η φιλοσοφία και πρέπει να πεις όσο πιο πολλά γίνεται, με λίγα λόγια. Αυτό, διευρύνει τον νου και την αντιληπτική ικανότητα και ο ποιητής μας, φαίνεται να το έχει κατακτήσει. Νέος ποιητής ο Σωτήρης αλλά ήδη, τα δείγματα γραφής του προσδιορίζουν έναν ποιητή που είμαι σίγουρος, ότι έχει να προσφέρει τα μέγιστα στις τέχνες και τα γράμματα.